Ako nga pala si Rave, living in a not so big but not so small na apartment sa may Marikina. Isa akong nurse at kadalasan gabi ang duty ko. Kasama ko sa apartment ang girlfriend ko and her name is Atheena. Nurse din siya pero different hospital kaya malimit kaming magkasama sa apartment. Normal size lang boobs niya, 5’3 ang height, maputi, slim, in short kahawig niya si Maris Racal. Shy type siya pero mahilig siyang mag suot ng mga box pleated skirts na halos kita hanggang taas ng tuhod. Ako naman minsan kinakabahan kapag kami ay nag dedate dahil halos lumuwa ang mga mata ng mga lalakeng nasasalubong namin. Parehas kaming galing sa medyo mayamang pamilya pero mas pinili naming magtrabaho parin.
Isang gabi at dayoff naming dalawa, habang kami ay nagtatalik sa aming sala, naisipan kong sumubok ng ibang posisyon para mas maging excited ang aming pagsisiping. Hanggang sa sinubukan naming gawin ang “the CAT position” kung san ang babae ay nasa itaas (search niyo nalang.) Nung una madali kaming nakakapag ulos ngunit sa biglang kasamaang palad nawala kami sa balanse at siya ay nahulog sa sahig ng aming sala.
Dali dali naman akong tumayo at tinulungan siya. At dahil malakas ang kanyang pagbagsak, hindi na namin tinuloy ang aming mainit ng pagsisiping. Tinulungan ko naman siyang tumayo at inalalayan ko papuntang kama ng aming kwarto. At dinamitan siya ng jogging pants at maluwang na shirt.
Ako: babe okay ka lang ba?
Atheena: babe masakit yung right leg ko.
Ako: saan parte babe?
Atheena: dito sa may taas ng tuhod babe sa right thigh.
Ako: i’m sorry babe pinilit pa kasi kita..
Atheena: it’s alright, wag ka ngang malungkot diyan wala naman na siguro to bukas eh
Ako: okay okay matulog na tayo? i love you
Atheena: okay i love you too
Sabay higa at yakap sakin ng girlfriend ko. At hanggang sa nakatulog na kaming dalawa. Dala narin ng pagod at dahil narin sa alas dos na ng madaling araw iyon.
Kinaumagahan, naalimpungatan ako dahil biglang napasigaw ang girlfriend ko. Nasagi ko pala ang kanang hita niya. Wala narin akong nagawa dahil hindi ko naman sadya at akala ko’y wala na yung sakit ng right thigh niya. Napatingin naman ako sa mukha niya at nakita kong naka kagat labi siyang nakatingin sa bahaging masakit na kanang hita niya.
Atheena: babe medyo masakit parin siya.
Ako: teka patingin nga ako
Dahan dahan kong ibinaba ang kanyang jogging pants at nakita kong merong di kalakihang maga sa kanyang kanang hita. At dahil ako ay isang nurse inobserba ko naman ito at napagtanto kong hindi gaanong magiging maganda ang kanyang paglakad. Kinausap ko naman siya na wag na munang pumasok sa trabaho dahil mahihirapan lang siya kapag itinuloy niya.
At yun nga. Napag usapan naman naming maiwan nalang muna siya sa bahay at pumayag naman siya. Gustuhin ko mang bantayan at alagaan siya ngunit hindi ako pwedeng hindi pumasok sa trabaho dahil nakailang leave narin ako ngayong buwan.
Nag aalangan akong iwan siya mag isa kaya nag isip isip ako ng mga paraan para mawala ang aking pag aalangan at bigla ko na lamang naisip na baka pwede kong papuntahin ang aking pinsan na babae dito sa apartment at pagbantayin kay Atheena. Dali dali akong pumunta sa kwarto at ipinaalam ko kay Atheena na papupuntahin ko nalang ang pinsan ko dito dahil tatlong kanto lang naman ang layo ng bahay nila mula rito sa aming apartment. Matapos kong sabihin sa kanya ang plano ko ay pumayag naman ito at agad ko ng tinawagan ang pinsan kong babae at nag oo rin naman ito dahil wala rin naman siyang ginagawa kadalasan.
Matapos ang 15 minutes ay dumating na nga siya at ako naman ang umalis dahil pang umaga ang shift ko ngayong araw. Dumaan ang ilang oras at nawala sa isipan ko ang kalagayan ng kasintahan ko at pinsan ko sa apartment. At matapos ang ilang oras na shift, natapos ito at agad agad akong nag out at umalis dahil malayo layo rin ang aking ibabyahe. Mga 4 na ng hapon ako nakarating sa apartment. Naabutan ko naman ang kasintahan ko at pinsan sa sala nanonood ng tv. Halata parin ang sakit ng kanang hita niya dahil kita ito sa pagkakaupo niya sa sofa ng sala.
Jean: oh kuya nanjan ka na pala. mabuti naman kailangan daw ako sa bahay eh. hehehe! *sabay kamot sa ulo*
Ako: ah ganun ba pasensya na traffic eh. Babe kamusta na?
Tin: eto masakit parin pero di na gaya nung kaninang madaling araw. kailangan ko pa naman ng pumasok sa trabaho.
Jean: kuya bakit di mo nalang ipamasahe si Ate Tin? May kakilala yung isang mate ko na nagmasahe din sa kanya.
Ako: pwede rin. ano sa tingin mo babe?
Tin: hmmm sige na para matapos na rin to.
Ako: may contact ka ba sa kanila Jean?
Inabot saakin ng pinsan ko ang isang calling card. At nag ayos ng kanyang gamit dahil paalis narin ito. Inabutan ko rin siya ng pera niya kapalit sa pagbabantay sa Ate niya.
Ako: oh sige thank you ha. mauna ka na at baka dumilim pa at parang uulan oh.
Jean: sige kuya. thank you rin. Bye Ate Tin!
Nang makaalis ang pinsan ko ay inalalayan ko naman papuntang kwarto ang kasintahan ko para magpahinga saglit. At paglabas ko ng kwarto ay kinuha ko agad ang cellphone ko at agad tinawagan ang binigay ng pinsan ko na calling card. Maliit pala na business iyon na nagmamasahe. At ng matawagan ko ay may sumagot at agad akong nag pa inquire kasi per house service lang ang kanilang ginagawa. Ngunit sa kasamaang palad ay marami daw silang kliyenteng waiting pa at baka isa o dalawang araw pa ma aappoint si Tin. Pagkababa ko ng cellphone ko ay agad akong pumunta kay Tin. Bigla naman itong sumimangot ng malaman niya na wala daw bakante.
Palabas na ako ng kwarto ng bigla niya akong tawagin.
Tin: babe!
Ako: ano yun babe?
Tin: bat di natin subukan yung care taker nitong building?
Ako: ah si Mang Remy? Bakit?
Tin: nakausap ko kasi nung isang linggo yung janitor niya at nabanggit niya saakin na nagmamasahe din daw si Mang Remy.
Ako: ganun ba? gusto mo kausapin ko?
Tin: sige babe please. mukhang mapagkakatiwalaan din naman siya.
Ako: oh sige pupunta ako ngayon dun at kakausapin ko siya ha, magpahinga ka muna diyan.
Si Mang Remy ay 39 anyos pa lamang at siya ang care taker ng building ng apartment namin. Nakapag tapos na ang kanyang dalawang anak at malayo ito sa kanya kaya’t mag isa siyang na…