The Other Guy Part 12

I woke up at 8:00 PM, I still have 2 hours para magaayos at magbyahe papasok sa office. Bumangon ako to check my mail and I turned on my phone. I saw the messages ni Chezka na di ko binasa kanina. I read them and that time, I wish I did not.

“Nakauwi ka na ba?”

“I miss you already.”

“I’m trying to call you but it seems battery empty phone mo, or not. “

“Can’t wait to see you later . . . wear tight jeans please?

“See you later baby, let’s do a quickie before shift? Come early please.”

I was thinking about what to wear when I woke up and now, I’m thinking where to fuck her sa office. Malibog akong tao pero para sa akin, may ibang bagay pa din naman na kailangang isipin aside from sex. With Chezka, it seems she sees me as a big dick walking through her thighs and inside her pussy, nothing else. Could I be just a sex toy to her? Para kasing wala na kaming ginawa at planong gawin kundi magsex. But then again, why am I expecting na may iba pa ngang dapat mamagitan samin? When in the first place, wala naman talaga dapat namamagitan at all. She’s married, hindi porke wala ang asawa nya at may pangangailan ang katawan nya ay pupunan ko yun. I have no right at all na makisawsaw sa puke ng babae na nakatali na sa ibang lalake. Kahit pa sabihin na this is not the first time she did it, it still is not an excuse. Eto yung mga time na di ko alam kung dapat ko bang ipagpasalamat na may konsensya ako. Alam kong may consequence ang ginawa kong pagpatol sa babaeng may asawa and so far, hindi ko alam kung hanggang saan ang mangyayari. I tried to calm myself and get ready for work. Binabad ko ang sarili ko sa ilalim ng shower at nagiisip kung paano ko iiwasan ang inaalok na quickie ni Chezka mamaya.

Madaling umiwas sa bagay na ayaw mo, ang mahirap ay gusto ko din naman. Sa totoo lang, it seems that I am under her spell, she can make me do things for the sake of sex. Napakababaw ko naman atang tao kung ganun. At an early age, I was taught to be independent and my parents let me decide on my own so long as kaya kong panindigan. Parang ang hirap tanggihan ng pagkakataon na meron ngayon. Ang hirap pigilan pag titi mo ang nag-isip. Ang hirap piliin ang tama pag libog mo ang umiral. Makasalanang pagnanasa sa bagay na hindi dapat mangyari. TUKSO! I’m only human, and that’s my saving grace sabi nga sa isa sa mga paborito kong kanta. I need divertion. I need rebound. Pero ano? Sino? Diba parang mali pa din ang iniisip ko? Hindi ba dapat harapin ko ang problema? Diverting myself to someone else may cause further damage to the situation. Adding another character to the story may cause additional problem. Hindi ko din naman pwedeng sabihin na hindi ko alam kung ano ang tamang gawin kasi ang totoo, alam ko naman talaga.

Mahirap lang gawin. Mahirap pero hindi imposible.

After shower, wala pa din akong final decision. Ang alam ko lang, kailangan ko nang magmadali dahil baka malate ako. I dressed up then headed outside. Paglabas ko ay sakto na dadaanan ko ang tindahan sa kapitbahay. Sumilip ako at nagbaka sakali na si Marian ang nakabantay ngunit hindi pala. Nakitang kong si Aling Mercy ang abala sa pagaasikaso ng mga namimili. 24/7 na bukas ang tindahan na yun at sya lang ang matyagang gunagawa nun sa loob ng compound. Marahil ay may pasok pa bukas si Marian at natutulog na sya ngayon kaya si Aling Mercy ang nakabantay. Pero sino nga ba sya at kaano ano sya ni Aling Mercy? Nahiya naman akong basta nalang lumapit sa tindahan at magtanong. Naglakad na ako papunta sa labasan para mag-abang ng cab. Ilang minutong pagaantay lamang at naka sakay na ako saka ko naalala na naiwan ko ang phone ko. Kinapa ko ang bulsa ko sa likod ng pants at maige naman di ko naiwan ang wallet ko. I was thinking to go back pero baka malate na ako. Makakasurvive naman siguro ako ng buong magdamag na walang phone. In 20 minutes, nakarating na ako sa office. May ilang minuto pa ako para makatambay at makapag yosi. I headed sa Smoking Area at nakita ko ang mga ka team ko kaya lumapit ako para sumabay sa kanila. Nagkamustahan at nagkwentuhan kami sa mga nangyari nun weekend. Nakikitawa lang ako kasi wala naman akong pwedeng ikwento sa kanila. Nagkantyawan pa kami nang maalala ang mga nangyari sa inuman. 5 minutes before shift, we headed to the production floor and medyo kinakabahan ako dahil baka makasalubong namin si Chezka. After the weekend, parang hindi ko kayang tumingin sa mga mata nya and pretend that nothing happened between us sexually. Malapit na ako sa station ko at hihinga na sana ako ng maluwag .

Chezka: Hi!

Di ko na kailangang lumingon para malaman kung sino ang taong nasa likuran ko. Di ko maiikaila na alam na alam ko ang boses nya. Naamoy ko din ang pamilyar na pabango nya. Nagdulot ito ng kakaibang epekto sakin. Para bang nag flashback lahat ng ginawa namin nung mga nakaraang araw. Nagdalawang isip ako sa kung anong gagawin ko. Pwede kaya akong magkunwari na hindi sya narinig? Masyadong malapit ang pinang galingan ng tinig para hindi ko marinig. Lumingon ako nang nakangiti and said hello. Ngumiti din sya at bumulong na mag chat daw kami using office communicator. I nodded and sat on my chair para mag setup.

Ang hirap talagang umiwas. Alam kong magtatanong sya kung bakit di ko sya tinagpo before shift. Kailangan ko nang magisip ng alibi na kaya kong panindigan. I need a backup plan just in case may follow up question sya. Sa totoo lang, hindi ako magaling magsinungaling. Babagsak nga ako sa Lie Detector Test pag isinalang ako. My mom raised me well at nagpadala nalang talaga ako sa impluwensya nang barakada simula nung highschool kaya ko nagagawa at natututunan ang mga kalokohan na alam ko ngayon. Ano naman kayang kasinungalingan ang sasabihin ko? After mag set up, nag simula na ang shift ko and after five minutes, nakatanggap na ako ng message from Chezka. I opened it at pinaliit ko ang window ng chatbox para walang makakita.

Chezka: Hi!

Me: Hello!

Chezka: Ang tipid naman. Kulang ka ba sa tulog at mukang wala ka sa mood?

Me: Medyo, nahirapan akong makatulog kanina.

Chezka: Why? Inindyan mo ako.

Me: Pasensya ka na, late na kasi akong nagising. I left my phone so I don’t have it with me.

Chezka: Okay lang, coffee tayo mamayang break mo?

Me: Baka ma over break ako, yosi nalang siguro.

Chezka: I can buy one right now para we can save time.

Me: Okay, I’ll just meet you sa Smoking Area.

Chezka: Okay.

Smoking Area is the safest place for me right now. I’m pretty sure na magiging discreet sya dun dahil madaming tao. After 2 hours of taking calls, I went on break and did not bother to advise her hoping na makalimutan nya. I was wrong. Pagsilip ko sa see through door papasok ng Smoking Area, andun na sya kasama ang ibang trainers. At least may alibi na ako na hindi ako makakalapit dahil di ko naman kilala ang mga kasama nya. Pumwesto ako sa dulo at nagsindi ng yosi hoping na di nya ako mapansin. Lumapit naman sakin si Arrianne, isa sa mga ka team ko at sumabay na magyosi. Matagal na sya sa company and matagal na din sya sa team. Nakapwesto ang station nya sa kanan ko at hallway naman ang nasa kaliwa ko. Madami na syang alam sa process at magaling naman talaga sya. Nagtanong ako about sa call ko earlier na medyo nahirapan akong iresolve. Ipinaliwanag nya ang pangyayari in a way na maiintindihan ko at natuwa naman ako dahil madali lang pala. Hindi lang ako pamilyar kaya feeling ko ay mahirap.

Humingi ako ng pabor sa kanya na kung pwede ay sya ang maging mentor ko kasi madami pa akong hindi alam. Willing naman sya na turuan ako kasi mabilis naman daw akong maka catch up. Nagpasalamat ako at nagyaya nang bumalik sa loob. Napalingon ako sa gawi nina Chezka at nakita kong andun pa sila. Naka tingin sya sakin at mukang nakasimangot. Tumungo nalang ako at naglakad na palayo. Umpisa palang ay nahihirapan na ako sa sitwasyon. Parang ang sikip ng mundo ko dito at bawat galaw ko, alam kong nasa paligid lang sya. Pagabalik ko sa station ay itinuon ko nalang ang atensyon ko sa trabaho. Nagtatanong tanong din ako kay Arrianne pag di ko alam ang gagawin. Nagpapasalamat ako na mahaba ang pasensya nya. Maya maya ay nagulat ako na may lumapit sa tabi ko at nagpatong ng coffee. Paglingon ko ay si Chezka, nakangiti na parang sarcastic. Wala syang sinabi, tumalikod nalang at umalis. Di ko din naman alam paano magrereact. Mga ilang segundo pa at nakabawi na ako sa pagkabigla. Napalingon ako sa kanan ko at nakita kon…