Please read at your own risk…
Chapter 2: The Start
Tita Che: I knew from the first time I met you na mapag kakatiwalaan ka. I saw in my daughter’s eyes that she’s happy to have you. But still, promise me you’ll never break her heart ha? Or else papa itak kita. Hahahaha
Mejo nangiti ako sa kanyang reply.
Me: I promise you po tita.
I’m crossing my fingers nung sinabi ko yun. Mahirap hindi makagawa ng kasalanan lalo na at nag iinit ang aking katawan sa mga posibleng pwedeng mangyari.
Tita Che: Okay very good. Dont worry, mabait naman anak ko diba? Di ka din nya sasaktan.
Me: yes po tita Che, I know. She’s one of a kind. Maganda na at mabait.
Tita Che: e kanino pa ba magmamana?
Me: kay Tito po. (Pabiro kong sabi).
Tita Che: ah ganon, sige bawal na kayong magkita.
Me: joke lang po tita. Magkamukang magkamuka nga po kayo ni Mikee. Saka mabait din po kayo. Hahahaha.
Tita Che: alam ko naman yon, binibiro lang kita. Anyway, I I’ll sleep na. You should too.
Me: opo, para lalo pa po kayo gumanda tita.
Nilakasan ko na ang loob ko na sabihin yun dahil siguro nadala na ng katuwaan. Kabado akong naghahantay dahil baka ako ay sinumbong na sa kanyang anak o baka nagalit.
Tita Che: Bolero, sige na. Baka pumangit ka din. Magsleep na. Goodnight!
Abot tenga ang aking ngiti sa nabasa ko, akala ko ay nagalit na sya ng tuluyan. Pero kabaligtaran ang mangyari, may bonus pa, ibig sabihin napopogian din sya sa akin.
Me: Goodnight tita. Have a goodnight sleep po.
At dun na nga natapos ang aming usapan nung gabing yun. Maganda ang naging tulog ko dahil sa nangyari.
Lumipas ang mga araw, panay parin ang chat ko kay tita che, mula sa pa send send ng inspirational quotes (para hindi makahalata.) hanggang sa small talks, or kamustahan. Dun umiikot ang usapan namin.
Mga ilang linggo ko din nakakausap si tita Che ng hindi nalalaman ni Mikee. Hanggang sa mga oras na parang naging mailap si tita sa aking mga chats. Kung dati ay nagrereply sya sa mga pangangamusta ko, ngayon ay paminsan minsan nalang.
Hanggang sa isang araw nagtext sa akin si Mikee at sinabing nagkatampuhan sila ng kanyang mama.
Me: what happened babe?
Mikee: I can’t tell you here. Mag meet tayo sa labas babe. Sunduin mo ako dito sa bahay.
Me: okay babe. I’ll be there in a minute.
Dali-dali akong sumakay ng aking sasakyan at mabilis na humarurot. 20 minutes lang ang aking binyahe at nakarating din ako sa labas ng gate nila Mikee.
Pag kasundo ko sa kanya ay dumeretso kami sa malapit na restaurant.
Me: what’s wrong…