Ang Pagbabagong buhay ni Kiara
Makalipas ng ilang araw pagkatapos sabihin ni maam Khyrstein sa akin about sa scholarship ay umuwe na muna ako sa aming probinsya para ipaalam eto at alamin ang opinion ng aking magulang. Nagulat pa nga sila ng bigla akong dumating na ndi man lang nagsasabi.
Delia(Pangalan ng mama ni Ara): Anak? Ikaw ba yan? Bakit ka napauwe?
Dante(Pangalan ng papa ni Ara): oh, anak napauwe ka?
Me: ma, pa, may sasbihin sana ako sa inyo. Sana ndi kayo mabigla.
Delia: huh? Sige anak, pero kain ka muna bago mo sabihin yan. Sana nahsabi ka para nakapaghanda ako ng masarap at yubg paborito mong ulam.
Me: sige po.
Kumaen muna ako ng breakfast tpos nagpahinga saglit. Nang tanghali na tsaka lang ako tinanong tungkol sa sasabihin ko. Kaya ibinigay ko muna sa kanila ung binigay ni Ms. Khyrstein. Nagtaka sila dahil sa isa eyo ulit scholarship grant.
Mama: Anak, di ba scholar ka sa iskol niyo. Aanhin mo pa eto?
Me: ma, ibang eto tsaka scholarship yan galing sa prestihiyosong paaralan sa amerika.
Mama: amerika anak?
Me: oo ma sa amerika. Sabi ni Ms. Khyrstein, matataas daw ung mga grado ko at pasado daw ako dun. Desisyon ko nalang ang kulang.
Papa: pasado? Ibig ba sabihin…
Me: opo pa bago nila ako kinausap ay inalam muna nila sa school na yun kung tatanggapin nila ako.
Mama: teka lang, sino ba tong khyrstein na to at bakit gusto ka niya tulungan?
Me: siya po ung ina ng babaeng muntik ko nang mabunggo nun, kaya ako naaksidente. Gusto nila ako tulungan.
Papa: huh, ndi naman natin sila sinisingil. Sila nagkusa nun na bayaran at ipagamot ka.
Me: mukhang wala naman sila masamang intention.
Mama: kung ganun, okay lang ba na kausapin namin siya ng papa mo anak? Sa amerika kase yan kaya nababahala kame.
Me: sige ma, saglit lang itext ko sya.
Pagkalipas ng ilang sandali ay tinext ko na si Ms. Khyrstein. Habang naghihintay kame ng sagot niya ay tinanong nila ako tungkol kay Fred.
Mama: anak? Kumusta kau ni Fred?
Me: ayun ma, nakipagkaibigan na lang ako kay Fred. Ang kulit nga eh.
Papa: ayaw mo na ba sa kanya? Halos ayaw mo nun mapalayo sa kanya?
Mama: sigurado ka ba dyan sa desisyon mo na ayaw mo na ba tlga sa kanya?
Me: hindi muna ma. Sa ngaun yun lang muna ang maibibigay ko sa kanya. Masakit ung mga sinabi niya sa akin na salita at ipagpalit sa iba.
Papa: aba, masakit tlga yun kung ako un sasapakin ko yun.
Me: pa, tama na ayaw ko ng gulo. Kung ako tatanungin, tatanggapin ko ung offer pra mapalayo din sa kanya at makapagaral ako ng mabuti
Mama: mabuti pa nga anak, pero kailangan muna namin masiguro yan. Tsaka dapat magpaalam ka sa kanya ng matiwasay, alam mo naman may ibang ugali si Fred.
Me: huh?
Papa: ndi mo siguro alam anak, yung pinalit niya sa iyo dto ay nabuntis niya kaso ndi niya pinanagutan, siniraan pa niya ung babaeng nabuntis niya at sinira ng magulang niya ung business nila kaya nalugmok sila sa utang, yung babae ngaun sobrang nahihirapan, muntik pa nga mamatay ung anak ni Fred dahil sa ginawa ng magulang sa kanila
Mama: kaya mabuti pa ayusin mo ng maayos yung kay Fred bago ka punta ng amerika.
Me: cge ma. Mas mabuti pa nga siguro na ndi ko na siya balikan.
Habang naguusap naman kame nina mama ay tumunog ang cellphone ko at may nareceived ako text galing kay Ms. Khyrstein.
Ms. Khyrstein: Iha, so anung oras ka free para tawagan kita? Alam ko madame katanungan ang parents mo.
Me: okay na po kahit ngaun na po mismo maam. Andto po sina mama at papa, hinihintay ung tawag nio.
Makalipas nga ng ilang sandali ay tumawag na siya. Nag usap muna kame saglit bago ko binigay sa kanila ung cellphone ko para mag usap. Pumunta nalang ako sa kusina para mgluto ng tanghalian namin. Mahaba haba ung usapan nila dahil madameng tanong sina mama at papa sa kanya. Sinigurado naman na nasa maayos ako at ligtas habang nag aaral ako sa amerika.
Nung kumakaen na kame ng tanghalian ay sinabi nila ung usapan nilang tatlo.
Mama: anak, eto desisyon ko at ng papa mo. Pumapayag na kame sa alok ni maam Ten, pero kailangan mo mag ingat lagi dun huh. Malayo ka man sa amin alam ko naman na ndi ka nila pababayaan dun.
Papa: ung desisyon mo lang ang kulang. Kung papayag ka okay lang sa amin ng mama mo. Kung hindi naman, wala na kame magagawa dyan. Ikaw ang magdedesisyon.
Me: pa, nagaalala din naman ako dun.
Papa: wag ka mabahala, sinabi nila na may kasama ka dun sa amerika.
Mama: regular daw sya mismo pupunta naman sila lagi dun sa amerika para bisitahin ka dun sa amerika.
Papa: tsaka, magstay ka daw sa bahay nila dun sa amerika at may mga katiwala sila dun na magbabantay sau, andun din daw ung anak niya na mag aaral din dun.
Me: sigurado ba kayo dyan ma, pa? Malayo ang amerika?
Mama: oo naman, minsanang opportunidad na yan. Swerte natin kase nga mabait sila. Naalala ko na din na nun nasa hospital ka, halos andun siya lagi para masigurado na ligtas ka na. Ramdam ko sa kanya na mabuti syang tao.
Papa: kaya wag ka nang mag alala dyan anak dahil ayos lang kame ng mama mo. Sabi niya pwede ka daw namin bisitahin sa amerika at pwede ka naman daw umuwe.
Mama: kung sakaling payag ka, tatapusin mo nalang daw ung school year na to. Sa august ang start daw ng pasukan sa amerika so last week of June or 1st week of july daw ang punta mo sa amerika.
Me: february na ngaun, malapit na pala.
Papa: anu desisyon mo anak?
Me: pwede ko muna pag isipan yan pa? Siguro bukas sabihin ko po.
Buong hapon ko yun pinag isipan ng maigi kahit na gusto ko ay kailangan ko pa rin etong tignan ng mabuti. Habang ako’y nag iisip ay may natanggap akong text galing sa ndi kilalang tao.
Me: hello! Sino po sila?
Texter: Hi, wag mo na ako ipo dyan.nakakatanda naman, magkaedaran lang tau, your 18 and im 18 also.
Me: okay, so sino din sila?
Texter: I’m Prince Ezekiel, sana maalala mo ako.
Prince Ezekiel: sorry, sinave ko number mo ng ndi nagpapaalam sa iyo. **dagdag pa niya**
Me: oo naalala kita. marunong ka pala magsorry dahil kinuha mo number ko ng ndi nagpapaalam. Anu gusto mo itawag ko sau? Pwede kiel nalang ang haba ng name mo.
Kiel: sure, kiel din tawag sa akin lagi ni mama and papa. Oo, pinapagalitan ako ni mama at papa pag ndi ako ngsosorry kung mag nagawa akong masama.
Me: haha, mukhang strikto magulang mo sau.
Kiel: yes, super strikto sila pero mapagmahal at sobrang bait din nila. So, whats your desisyon sa offer sa iyo ni mama.
Me: ndi ko pa alam eh. Pwede ko muna pag isipan, malayo ang amerika kaya.
Kiel: ganun ba, excited na ako sa desisyon mo. May makakasama akong maganda sa states.
Me: yan lang ba dahilan bakit mo ako tinext. Baka marape o maanakan mo ako sa amerika ng ndi oras. **Sa isip** sa guwapo nito, kung mabait eto, baka mahulog at magkagusto ako sa kanya.
Kiel: hindi kita gagahasin dun noh. Anakan siguro pwede pa
Me: tse, ndi na nga ako pupunta ng amerika.
Kiel: teka muna, eto naman ndi na mabiro. Swempre pagkatapos ng pag aaral mu dun noh.
Me: ang laki naman ng ulo mo at panu mo naman alam na gusto ko magpaanak sa iyo. Siguro madami ka ng mga panganay sa ibat ibang babae?
Kiel: swempre, una ay liligawan muna kita tpos sabay tau pupunta ng school lagi, lagi kitang poprotektahan. Sabay tayo ggraduate.
Me: may gusto ka na ba sa akin? Ndi pa tau magkakilala ng lubos, nagkta lang tau nun pero ndi pa nag usap.
Kiel: yes, i know pero base sa usapan nila sa iyo dito, mabait ka. Nung una kitang makita sa opisina ni tita sophia, nabighani na ako sa ganda mo.
Me: ndi naman ako maganda ah.
Kiel: importante pa ba yun sa taong nagmamahalan?
Me: wag mo sabhin na…
Kiel: maganda ka Ara. Pero ndi nasusukat sa panlabas na anyo ung kagandahan, nasa loob yun, nasa puso mo ung tunay na kagandahan.
Me: wow, baka sa umpisa lang yan. Tsaka wla ka pang alam sa akin, tungkol sa history ko.
Kiel: tama ka, ndi ko pa alam history mo. Pero ndi mo masasabi kung tatanggpin kita o ndi pag ndi mo sinabi niyan. Now, im willing to wait para dyan. Pero sana ngaun, sana tanggapin mo na maging kaibigan kita.
Natigilan ako sa sina bi ni Kiel, tama ba na maghihintay siya at tatanggapin niya kahit anung nangyare sa akin.
Me: masyado kang mabilis kung manligaw ka na agad. Magkaibigan muna tayo.
Kiel: yes, yan muna magdahan dahan muna tau. So let’s be friend muna ngaun. I’m excited na sa desisyon mo.
Me: panu kung ndi ako papayag.
Kiel: well, kung ndi. Hindi din ako pupunta ng amerika.
Me: sira, wag mo naman ibase sa akin.
Kiel: well, nasabihan ako ng magulang ko na bantayan daw kita dun. Kaya sinabi nila pag pupunta ka ng amerika, ililipat nila ako. Pero if ndi naman stay ako dto sa ateneo.
Me: well, ndi ako natatakot sa ibang tao dun pero sayo ako natatakot, baka gahasahin mo ako at anakan. Hahaha
Kiel: takot ako kay mama at papa, kaya ndi ko gagawin un. kaya safe ka sa akin.
Me: hahaha. Okay, itext ko nalang sina mama mo pag may masama kang balak sa akin.
Me: teka lang, baka ndi ako tanggapin ng magulang mo dahil mahirap lang ako? **Dagdag ko**
Kiel: wow, advance? Haha, no worries, wag mo isipin yan. Tsaka nasa stage palang tau ng getting to know each other.
Hindi ko alam bakit ang gaan agad ng loob ko sa kanya kahit ndi pa kame masyadong nagkakilala.
Nagtagal pa kunti ung palitan ng text namin ni Kiel bago ako matulog. Iniisip ba kung maganda ba tlga ung offer sa akin ng mama ni Kiel, ngaun alam ko na, na may kasama ako sa katauhan ni Kiel. Iniisip ko ba kung mabait ba tlga si Kiel o baka pagdating sa States na sa bahay nila dun ay pagsamantalahan na niya ako.
Inamin ko din sa sarili ko na gwapo sya, mas gwapo nga siya kay Sir Thomas. Napapaisip din ako kung makikipagkita ba ako sa Lunes. Sa kakaisip ko ay di ko namalayan na nakatulog na pala ako.
—
Kinabukasan ay pumunta ako sa simbahan para magdasal at magsimba. Habang ako ay nakikinig sa homily ni father ay napaisip ako bigla, dahil na din sa natamaan ako sa pangaral ni Father. Dto ko natauhan na mali ung ginawa ko sa pakikipagrelation sa guro ko, kaya minabuti ko nalang na putulin na ung relation namin at magbagong buhay. Minabuti ko na din na tanggapin ung offer sa akin para maiwasan ko ulit maulit ung mga nangyare. Pagkatpos ng simba ay nadasal ulit ako at humingi ng kapatawaran sa Diyos.
Pagkatapos ko makauwe ay masaya kong binalita kay mama at papa na tatanggapin ko ung offer sa akin para makamit ko ung mga pangarap ko at para na rin makapagsimula ako ng panibago **swempre ndi ko muna sinabi un** sinabi ko din kay Ms. Khyrstein eto at sinabi niya sa akin na makikipagmeet siya sa akin kinabukasan. Nagtext naman ako kay Tin na baka ndi ako makapasok bukas kase may mahalaga akong pupuntahan. Naunawaan naman niya at sinabi din kay sir. Hindi muna ako nagsalita tungkol sa amin ni sir dahil mas gusto ko na makipagusap sa kanya ng personal.
Kinagabihan nun ay bumiyahe na ako pabalik ng manila. Habang nasa biyahe ako ay nagtext si Kiel.
Kiel: Hi, im excited na, makakasama din kita sa states.
Me: haha, matagal pa un.. baka unang araw palang natin dun. Gawan mo ako agad ng ndi maganda.
Kiel: ikaw, kung anu anu nasa isip mo dyan.
Me: ikaw kase, nagsabi na aanakan mo ako.
Kiel: swempre pag naging tau na at pagnatapos na tau mag aral.
Me: ndi mo ako pakakasalan? Aanakan lang?
Kiel: kasama na un, anu ka ba.
Me: ndi mo naman kase sinabi.
Kiel: sige, pag naging tayo, pagkatpos natin maggraduate at magpakasal, gagawa tau ng 10 baby
Me: tse!! Sampo ka dyan. Ikaw na ang magdala ng sampong baby, payag ako. Pwede naman siguro kahit dalawa lang o tatlo.
Kiel: payag ka naman pala na ikaw maging ina ng baby ko?
Medyo natauhan ako sa sinabi niya, sa pagkasabi ko parang sinabi ko na din na pumapayag ako.
Me: bwisit ka. hindi ka pa nga nanliligaw, yan agad. Anak agad ang iniisip mo.
Kiel: ikaw nga diyan kung anu anu nalang iniisip mo.. hahaha. Meet nalang tau pagkatpos nio ni mama magusap.
Me: anu pang magagawa ko. Para ndi mo ako masyadong kulitin.
Kiel: sige, matulog ka na para may lakas ka bukas.
Me: oo sige, gudnyt.
Kiel: gudnyt din.
Nakarating ako sa manila pasado alas 6 na ng umaga. Nagjeep nalang ako pabalik ng dorm at pagdating sa dorm ay natulog muna ako at nag alarm bg 12pm.
—
Nang makarating ulit ako sa office nila ay ibinigay sa akin ung ilang documento, sabi nila ay pag may kailangan pa ay tatawagan nalang ako at sila na daw bahala sa iba. Nag usap muna kame saglit ni maam Ten. Dto ko napansin na napakabait niya tlga at maganda.
Pagkatpos ko kunin ung mga documents ay tinext ko si Kiel kung saan kame magkikita. Agad naman siya nagtext at tinanong sa akin kung asan ako dahil susunduin nalang ako. Sinabi ko nalang kung asan ako, at mamaya pa ay may dumating na isang magarang Audi R8 sa harapan ko. Nagulat ako ng si Kiel ung lumabas at nilapitan ako. Nahiya naman ako dahil pinagtitinginan kame ng mga ibang kababaihan na andun. Dinig ko pa ung ibang sinasabi nila.
Babae1: Ang swerte naman nito.
Babae2: sana ako din, may guy na ganyan..
Hindi ko nalang pinansin ung bulong bulungan nila. Nang akmang papasok ako ay pinagbuksan ako ni Kiel ng pintuan. Natuwa ako sa pinakita sa akin ni Kiel, gustong gusto ko kase ung mga guy na gentleman. Mas lalo naman lumala ung bulong bulungan ng iba. Umalis naman agad kame dun at pumunta sa isang hotel. Napasimangot ako dahil sa hotel ako dinala ni Kiel.
Me: teka lang, bakit sa hotel mo ako dinala. Anu planu mo sa akin.
Kiel: relax ka lang. Wala akong planong masama. May maganda at masarap na resto dyan sa loob ng hotel, dun tau kakain.
Me: sigurado ka, pag sa room mo ako dinala. Tatawag ako agad sa mommy mo.
Natawa nalang si Kiel at hinila ako papasok. Pagpasok namin ay dirediretso na si Kiel at ndi na ako pinansin pti ung receptionist. Hindi ko nun alam na pag aari ng tito niya etong hotel na eto.
Pagdating namin sa resto ay nagulat ako sa nakita dahil nga napakaganda nga dito. Sigurado ako na napakamahal ung mga pagkain dito.
Me: Kiel, ndi mo naman kailangan na dto ako dalhin. Magkaibigan palang tau at unang araw palang natin magkakilala at mag usap ng personal.
Kiel: siguro, para sau pero sa akin iba. Gusto ko ipadama sa iyo na special ka kaya ipapadama ko un sau. Tara na sagot ko naman.
Me: baka magalit sina mama mo dahil gumagasto ka ng ganito kamahal.
Natawa naman si Kiel sa nadinig, habang kame ay nag uusap ay dumating ung manager ng resto.
Manager: sir, ready na po ung space para sa inyo. **Pagkatpos ay ngtwag ng ibang waiter*** siya nalang po bahala umalalay sa inyo.
Habang nag uusap naman sila ay napaisip naman ako dahil sa sinabi ni Kiel na special ako sa kanya, ndi lang yun kundi dahil din sa asal ng manager at mga waiter. Lahat kasi ng waiter na madaanan namin ay nagbbigay galang kay Kiel na parang siya ung may ari ng resto. Nang makarating kame sa mesa namin ay napansin ko na medyo may kalayuan eto sa pwes…