The Student And The Prof: Chapter 3 – The Confession

Chapter 3

Habang kame ay nagrereview ni Tin ay nakaramdam ako ng gutom, kaya bumaba muna ako ng dormitory para bumili ng makakain namin

Me: tin, bili lang ako ng makakain nagutom ako.

Tin: sige, ingat ka. Bilisan mo, pag may makita kang kahinahinala sa baba, balik ka na agad dto.

Me: sige, tin. Salamat.

Pagkatpos ko bumili ay bumalik na ako. Dahil magkatapat lang ung room namin ni Tin at ni sir ay napansin ko agad na nakabukas ng konti ung pinto ni sir. Sakto ko sana isarado mg makarinig ako ng ungol.

Me: anu kaya yun, binabangungot ba si sir?

Sinubukan ko muna sumilip pero nagulat ako sa nakita ko. Nakita ko na hawak hawak niya ung titi niya at inaamoy amoy ung panti ko. Nang mapatitig ulit ako sa bandang titi niya ay napatigil ako.

Me: ang laki naman pala nung ari ni sir. Mukhang mas malaki pa kesa sa titi ng bold star na napanood ko.

Habang pinapanood ko si sir ay napapahawak ako sa puki ko kahit sa labas palang ng shorts. Nagulat ako at napatigil sa ginagawa nung madinig ko ung sinasabi ni sir..

Me: f**ck pinagnanasaan ba tlga ako ni sir.. Oo nga no, nasa kanya pla panty ko. Tanga lang.

Hindi nagtagal ay nagtext sa akin si Tin.

Tin: asan ka na, Ara? Anu nangyari sau. Pag ndi ka sumagot tatawag na ako ng pulis.

Dahal sa nabasa ko ay agad agad ako umalis. Dahan dahan ko muna isinarado ung pinto ni sir. Pagkapasok ko lang.

Tin: shit akala ko napanu ka na lalabas na sana ako para tignan ka.

Me: sorry huh, naiihi kase ako kanina sa baba kaya dimeretso ako sa cr sa baba..**pagsisinungaling ko**

Tin: o sya kanin na natin to.

Pagkatpos namin magreview ay natulog na kame. Bago pala ako makatulog ay iniisip ko muna ung kay sir.

Me: totoo ba yung nakita ko, sobrang laki nun, tantya ko nasa 8 inches at parang lata ng sardinas kataba.

Me: teka teka, bakit un naiisip ko… Anu bayan. Kung ndi ako magkakamali pinagnanasaan ako ni sir.. baka anu gawin niya sa akin.. anu gagawin ko, kakausapin ko ba sya o ndi.

Dahil sa ndi ko alam ang gagawin ko ay natulog nalang ako..

Kinabukasan ay pra akong robot maglakad.

Mark: Good morning mga bestie.. teka teka. Tin anung nangyari dito kay Ara. Bakit ganito.

Tin: ndi ko nga din alam eh. Kanina pa ganyan.

Mark: hoy, hoy Ara..

Me: anu ba mark, ang ingay mo.

Mark: may dalaw ba sya, but ang sungit.

Tin: ndi ko alam eh.. meron na ata.

Me: oo meron kaya wag ka makulit dyan baka kalbuhin kita.

Tin: wag ka na makulit baka ndi ka na magustuhan nung pinopormahan mo.. hahaha

Hindi na sya umangal at naglakad na papunta sa classroom.

Nang makarating na kame sa room ay nagulat ulit kame dahil may sulat na naman. Sa inis ko kinuha ko ung sulat at bulaklak at tinapon ko sa bintana.

Nagulat ung mga nakakita sa ginawa ko.

Mark: girl, bakit mo naman tinapon sayang naman.

Katulad din ni Tin tinapon din niya pero sa basurahan.

Mark: pati din ikaw?.

Tin: wag ka na makipagaway tlgang kakalbuhin ka na niyan.

Me: Aanhin pa namin un, ndi naman sila nagpapakilala. Kahit andami na chocolate at bulaklak na binigy sa amin. Wla pa rin namang mangyayari. Nakakatamad kaya magbasa ng mga wrong grammar. Haist.

Mark: bakit ndi nio nalang sila sagutin.

Me: panu namn sila sasagutin, ndi nga namin sila kilala.

Mark: ang ibig ko sabihin mag iwan kau ng sulat mamaya bago tau umuwi.

Tin: oo nga noh. Bakit ndi natin naisip yun.. sulatan din natin sila kunware love letter

Me: humanda yun sa akin. Sigurado ako magpapakilala na yun bukas. **Galit kong sabi** humanda yun bukas.

Mark: hala, anung plano mo Ara.

Me: basta…

Hindi nagtagal ay natapos na ang buong subject namin sa araw na un.

Mark: nag iwan na kau ng sulat sa mesa ninyo?

Kame: oo

Mark: anu sinulat ninyo?

Tin: ako, sinabi ko lang na nakakasawa na ung panay love letter lang at ndi naman nagpapakilala, kaya kung wala silang balak magpakilala bukas ay wag na sila magsulat. Ikaw Ara, anu sinulat mo? Mark, mukhang nakakatakot sinulat nito..

Mark: oo nga eh. Kinakabahan na ako dto.

Me: wala naman, malalaman nio pag magpakilala.

Tin: panu kung ndi magpakilala?

Me: eh di wala. Better luck next time. Teka lang di ba iba ung way mo pauwe, Mark?

Mark: nagdesisyon ako kagabe na lilipat sa malapit sa tinutuluyan nio. Nagtanong ako kay sir thomas kanina if mayroon apartment ma malapit sa inyo. Sabi niya meron daw sa katapt ninyo. Kinuha ko ung contact kay sir, kaya titignan ko ngaun.. pag magustuhan ko lipat ako sa sabado.

Tin: eh di malalayo ka na kay Mr. Suave mo?

Mark: hay naku marami pa dyang iba.

Kinabukasan nga ay wala na kame nakita na letter sa mesa ko pero meron pa rin kay Tin. Pero katulad pa rin ng dati wala pa rin pangalan. Marami rami na rin kame sa klase

Mark: tinakot mo ata masyado sa sulat mo, Ara. Kaya wala nang sulat.

Me: mabuti na din.

Hindi nagtagal at may nagpatugtog ng gitara at umawit sa harap.

Classmate1: Ms. Pres, eto ata ung isa sa nagbbigy ng sulat..

Napatingin naman kame sa harap. Nagulat kame dahil eto ay si Robert. Hindi din naman nagtagal ay naglakad sya papunta sa amin.

Mark: Ara, oh my God. Andto na si prince charming mo.

Me: tumigil ka mark, ndi ako umaasa.

Ang buong akala ng lahat ay ako ung pupuntahan ni robert pero nagulat sila ng si tin ang nilapitan niya ndi ako. Buti nman at ndi ako umasa.

Robert: sorry tin at natorpe ako.. ndi ko kase alam panu ko sasabhin sau. Mula pa nung bata pa tayo, may pagtingin na ako sau. Sana bigyan mo ako ng chance.

Lahat nagulat sa rebelasyon ni Robert.

Tin: shit, so ikaw pala ang lagi nagbibigay ng flowers, love letters at chocolate, Robert. May ganyan ka pa nalalaman. Kababata kita at halos magkasabay tau lumaki. Dapat alam mo na ayaw ko sa ganun bagay.

Galit si Tin dto, at bigla niya pinapaalis si Robert.

Tin: Robert next time nalang siguro, at wag ako. Sorry pero kaibigan lang tlga ang turing ko sau.

Umalis na tulala si Robert sa nangyari at nalungkot naman ung ibang kaklase namin. Makalipas ang ilang sandali pa ay dumating naman ang guro namin at ngsimula na ang klas…