The Unforeseeable Fate IV

Hello mga Readers! Sorry for making you wait 2 weeks for this update. Sobrang busy and may kailangan ding ayusing konting problema. Eto naisingit kong tapusin. Enjoy reading!

—————————————–

Pinagbuksan ko na sila agad. At saktong pagpasok nila mommy ay bumababa si Nida. Nakauniform na

“Mike yung pan…” naputol ang sasabihin niya ng magkita sila ng family ko. “He.. Hello po” gulat na bati niya.

Nagkatinginan sila ng magulang ko at di alam ng parents ko ang sasabiin nila at halatang nagulat na may kasama akong babae sa bahay.

Napatingin sa akin si Mama at Papa na parang nanlaki ang mata.

“AH.. Ma si Nida nga pala…”nauutal kong sabi at napatingin ako kay Nida.

“Classmate po ni Mike…” sabat niya sabay lapit sa magulang ko at mano.

Halatang nagtataka parin ang nanay ko. Inaya niya kaming mag breakfast and iyon nga ang aming ginawa. Dito ay gumawa ng palusot si Nida na laaht kaming mag totropa ay nasa bahay kagabi at di lang siya nakauwi dahil siya yung pinaka malayo yung bahay at delikado.

After g breakfast at kwentuhan, nag paalam na rin si Nida.

“Oh.. nextime balik ka ah, wag ka mahihiya welcome ka dito” sabi ng tatay at nanay ko kay Nida.

Inihatid ko lang si Nida sa sakayan. “Grabe, kinabahan ako don. Baka kung anon a inisip sakin pati sayo ng magulang mo.” Sabi niya habang nag lalakad kami.

“Wag mo problemahin yon. Mabait naman yung mga yun” sabi ko sabay ngiti sa kanya.

“Mukha naman e. Tingin mo naniwala sila sa palusot natin?” sabi niya.

Medyo umiling ako “Problem aba yon, e di sabihin ko na Girlfriend kita.” Biro ko

Bigla siyang napatingin sa akin at nanlaki ang mata na pinipigilang mangiti. Di siya nakasagot haha.

“Oh ano di ka nakasagot” sabi ko.

“Baliw…” sabi niya sabay sakay na ng jeep. Tapos ay bumalik na rin ako sa amin.

“Classmate o Girlfiend?” bungad sakin ni Mama

“Classmate ko lang talaga yun ma.” Sabi ko.

“Classmate, eh bakit ganon makatingin sa’yo yon? Yiee yung anak ko luma lovelife na” pangaasar niya.

Natawa ako sa sinabi niya. “Hala pati ba naman pagtingin may meaning” sabi ko.

“Aba oo naman, kitang kit a ko sa mata niya, May gusto sayo yon” sabi niya. “…Okay lang samin yung mag ka girlfriend ka, pero hiling lang sana namin na wag na mauulit yung ganoon na kayong dalawa lang nandito.” Dadgdag ni Mama.

“Ma mali yung iniisip mo…” palusot ko.

“Tsk.. See wala pa kong sinasabi. Defensive ka. Para sayo lang yung sinasabi ko. Ayokong masira yung pangarap mo. Pero nasa sayo pa rin yan, basta please lang be responsible anak. Hindi lang para sa sarili mo pero para na rin sa kanya.” Advise sakin ni Mama.

I don’t know, but it felt so good na makausap ko yung parent’s ko sa mga serious matter. Eto actually yung first time ko na makausap sila ng ganito. We don’t have that close bond at all. Sure! We do crack some jokes in front of one another pero walang deep talks and we don’t see eye to eye on almost all things pero ngayon yung short moment na to means a lot to me.

“Okay po ma, salamat sa advise. Basta don’t worry, di ko kayo ididisappoint.” Sagot ko.

“Alam namin anak, tiwala kami sayo lalo na ngayong may problema tayo.” Malungkot na bigkas ni Mama.

“Ha? Di ko gets. Ano po bang problema?” pagtataka ko dahil wala akong napapansin na mali sa bahay.

Pinakwento ni Mama kay Papa lahat. To sum it up, we’re basically broke. Natanggal na pala sa trabaho si Mama for almost 2 months na, and si papa naman di ganong kalaki ang kinikita. Kapos yun para sa aming tatlo lalo na nasa kolehiyo ako. Kaya pala sila nagpunta kila lolo dahil ibinenta nila sa kakilala nun yung bahay namin.

All this time, ni hindi ko manlang nalaman yon. It’s either bulag ako or they’re really good at keeping secrets. Or maybe masyado kong busy sa social life ko nakalimutan ko na yung family ko. FUCK!

Then they also said na malapit na silang umalis papunta sa abroad. “WHAT?!” bulong ko sa isip ko. Di ako makapaniwala, “Is this some sort of a joke? Or prank?” sa isip isip ko. Sobrang bilis ng pangyayari. Ganoon na ba ako ka disconnected sa family ko? WTF

Sinabi din nila yung magiging setup namin, My younger siblings are gonna be residing in ur grandparents house, tapos ako, I’ll have to find an apartment. Ihave to be independent now.

I slowly processed yung mga sinabi nila sakin. Then unti unting nag sink in sa akin yung nangyari, unti unti akong parang naging lutang sa sobrang pag iisip.

I remember my parents saying “Tiwala kami sayo Michael, kaya mo to. Kaya natin to konting tiis lang. Malalagpasan natin to.”

Napagdesisyunan ko na wag na pumasok nung araw na yon. Gusto koi spend yung oras ko with my family and of course to help them pack things dahil 1 week lang daw ang ibinigay ng buyer para maglipat.

So tinext ko si Elaine

Ako: HI! El, Sorry di kita masusundo hindi kasi ako makakapasok ngayon. May aayusin lang ako dito sa bahay. Ingat ka lagi 🙂

And then ayun nga, we proceeded to pack our things. Kasabay non siyempre yung walang humpay na advise at mga paalala lalo na sa akin. Parang family bonding narin ang nangyari.

Around 3 or 4 pm. Chineck ko yung phone ko, may ialng messages and few missed calls from Elaine.

Elaine: Okay lang po. Is there something wrong? May maitutulong ba ko? 🙂

Elaine: Can we meet after class?

I replied: Sure! Gala tayo kung okay lang 🙂

Elaine: Hmmm.. Di mo sinagot tanong ko! May problema ba?.. Basta puntahan mo ko dito sa school intayin kita.

Hindi na ko nag reply, sa halip ay agad akong nagbihis at umalis pagtapos mag paalam. Pagdating ko sa school ay nagintay lang ako saglit malapit sa tindahan.

“Hi!” bungad sakin ni Elaine.

“Oy! Hi… ang ganda mo naman” bungad ko.

Ngumiti lang siya sakin “So anong plano? San tayo”

“Kahit saan, nood tayo sine, laro tayo kain. Kahit anong gusto mo” sabi ko. Ang gusto ko lang talaga ay may makausap at makasama at that time. Hindi ko alam kung ano mangyayari sa akin kasi dahil sa problema ng family ko.

“Dami mo naman gustong gawin. Samin nalang tayo gusto mo?” tanong niya.

“Okay lang” matipid kong sagot.

Sabay sakay na namin. Sa biyahe ay panay ang kwento niya ako naman itong okay lang nng okay o tango lang ng tango.

Nang makarating kami sa kanila ay agad kaming pumasok. Napansin kong walang tao kaya tinanong ko siya “EL, san parents mo?”

“Ah nagdate sila. Anniversary maya pang hating gabi uwi non.” Sabi naman niya.

“Wow, sweet naman” matipid kong sagot.

Pumasok siya sa kwarto niya at nag bihis. Ako naman ay naupo lang ako sa sala para mag intay. Paglabas niya ng kwarto ay tipikal na pambahay lang ang suot niya(shortshorts and tshirt). Nagsalang kami ng movie at naupo sa sala. Nagkwentuhan kami hanggang sa ibinalik niya ang topic sakin.

“I know na may problema ka kilala kita. Kaya please tell me.” Sabi niya habang nakahiga siya sa hita ko ako naman ay nakaupo.

“Ahh. Some sort of family problem… Financial to be specific.” Sabi ko habang hinihimas himas ang buhok niya.

“Ohh. Is there something I can do? Gusto mo kausapin ko si Mommy baka makatulong kami.” Napatingin siya sa akin na halatang nagaalala.

“NO. We’re gonna be fine. Pero salamat. Hindi naman kasi iyon yung pinaka pinoproblema ko.” Sabi ko sa malumanay na boses.

“Then tell me about it. Kwento mo lahat para maintindihan ko. Ayoko ng ganito, sobrang nag aalala ako.” Sabi niya sabay hawak sa kamay ko at minasamasahe na parang kinocomfort ako.

So ayun, Kinwento ko lahat sa kanya and then sinabi ko rin kung ano yung pinagaalala ko ng todo. “… But aside all of that, ang di ko lubos maisip is the fact that magiging watak watak kaming mag kakapamilya.” Malungkot na pagkakasabi ko.

“What do you mean watak watak?” usisa niya.

“Yung parehas kong parent’s is mag aabroad. Yung dalawa kong kapatid sa lolo’t lola ko muna titira. Then ako, maiiwan akong mag isa, mag hahanap pa ko ng apartment malapit sa school… Alam mo yon? Ang hirap non. All my life kasama ko silang lahat, tho we don’t have perfect family relationship pero kailngan ko sila at mahal ko sila. I don’t know kung paano ko gagawin ang lahat mag isa” sabi ko.

“Oh GOD… I feel sorry for you” sabi niya sabay bangon “Pero may mali ka…” pahabol niya then lumuhod siya sa tabi ko.

“ha?” pagtataka ko.

“Kung iniisip mon a magisa ka, MALI ka!… Kung iniisip mo na walang tutulong sayo para malagpasan mo to eh SOBRANG MALI KA…” sabi niya

“… Dahil nandito ako Mike. Hindi kita iiwan, Ang problema mo ay problema ko. Basta tandaan mo di ka nagiisa, at never kang magiging magisa.” Sabay ngiti niya sakin at hawak sa pisnge ko. DAMN, that damn smile again. Grabeng ngiti yan kahit malungkot ako di ko maiwasang mapangiti dahil sa kanya at sobrang sweet niya.

Bahagya akong napahinga ng malalim at napangiti. Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan ko ito. “Sobrang…” napailing iling ako habang nakangiti. “.. Sobrang swerte ko at nandyan ka para sa akin. Thank you talaga. The best ka… Lab(love) you” dugtong ko.

“I’m lucky to have you also, you should know that…lab(love) you too.” Sabay yakap niya ng mahigpit sa akin. Hindi ako maka kilos sa higpit. Yung ulo niya nakapatong sa balikat ko at ramdam ko yung suso niya sa braso ko pero di ko pinapansin yon dahil that hug is like a medicine. Ewan ko but no exaggeration sobrang nakakagaan sa feeling yung yakap, it really made me feel that I’m not alone.

Then kumalas siya sa pagkakayakap “Wait, alam ko na. Ipagluluto kita. Tara samahan mo ko sa kitchen magluluto ako ng dinner natin” sabay ngiti at tayo. Maglalakad n asana ito palayo pero hinila ko ang kamay niya.

“Teka, sanay ka ba magluto?” biro ko

“Aba grabe ka sakin a. First time kong magluto ngayon para sayo. Pero nanonood naman ako sa youtube minsan. Sasarapan ko naman e para sayo. Ayaw mo ba?” sabi niya na parang nag tatamputampuhan

“Oy hindi naman. Syempre gusto ko. Sinabi ko lang kasi parang prinsesa ka e pinagisilbihan ka dapat.” Sabi ko.

“No… This time let me serve you.” Sabay kindat.

“Basta yung masarap ah,… yung kasing sarap mo” pabiro ko ng banat.

“Eww. Manyakkk. Tara na nga don” sabay hitak naman niya sakin.

Pagkarating naming sa kusina “Just sit there, panoorin mo magluto ang isang tunay na chef” sabay tawa ng gaga.

Natawa ako sa sinabi niya. So ayun nag umpisa siyang kumuha ng mga kailngan sa lulutuin niya. Lintek na ref yan parang puregold kumpleto ata e haha. Natatawa ako sa kanya dahil sinasabayan niya yung video sa youtube. As in step by step and talagang di ko siya tinulungan.

Ang cute niya tingnan sa ganon. Parang hirap na hirap siya e. Adobo lang naman pala hahaha. Syempre paminsan minsan di ko rin maiwasan na mapatingin sa pwet niya at sa napakaputing legs niya. Shit talaga. Di ko maiwasang tigasan eh. Sobran sarap talaga niya.

Nang matapos na siyang magluto ay naghubad siya ng apron. Pagharap niya sakin “Putek pawis na pawis ako ah” sabi niya with matching parang pagod na pagod namukha.

Tawa ako ng tawa sa kanya. Akala mong nagworkout e pawis na pawis at parang sobrang pagod haha. Pero bakit ganon kahit parang haggard na siya ang ganda pa rin niya.

Nilapitan ko siya at kinuha yung panyo ko sa bulsa sabay punas sa mukha niya ng pawis. “Ay napagod ang prinsesa.” Pangaasar ko.

Natawa din siya “Letche, sana lang masarap yan. Dahil pag hindi, e di nako uulit” biro niya.

“Sure akong masarap yan. Ikaw nagluto e” sabi ko sabay pinatalikod ko siya para isapi yung panyo ko sa likod niya.

Tapos ay nagsaing din siya, then pagkaluto ng kanin siya din ang naghain. Pinagtatawanan ko siya para kasi talagang di bagay sa kanya yung pinapagod sa gawaing bahay. Nang maayos na ang lahat agad kaming kumain.

Nagtataka ako dahil di pa rin siya kumukuha ng ulam at parang batanag inaabangan ako sumubo. “Ano lasa? Bilis na tikman mo na pleaseee” para bang excited na excited siya habang naka pa amen pa yung kamay niya.

Then tinikman ko na. Tapos biniro ko na parang napasimangot ako at parang di masarap. Hindi din ako nag sasalita.

Yung ngiti at excitement sa mukha niya ay napalitan ng simangot bigla. “Di masarap no? sabi na e. Bwiset nakakahiya, di ako sanay magluto. Teka initin nalang natin yung ulam kagabi mas masarap pa yon.” Sabay tayo niya at halatang na bad mood.

“Uy Joke lang. Ang sarap kaya….” Sabi ko sabay hawak sa kamay niya para pigilang umalis.

“Tss. Wag mo na ko bolahin.” Sabi niya habang nakasimangot pa rin.

“Promise. Cross my heart… Your adobo tastes good. It’s actually not bad for a first timer. Binibiro lang kita kanina.” Sabi ko sabay ngiti.

Hindi siya kumibo “Tara kain na tayo. Tikman mo yung niluto mo tsaka mo sabihing nagsisinungaling ako.” Sabi ko.

Umupo ulit siya tsaka kami kumain. “Oh diba? Sabi ko naman sayo masarap e. Biro lang naman kasi yung kanina” banat ko.

“Hindi magandang biro. Akala ko nasayang effort ko.” Sabi niya.

So ayun kumain kami. Talagang dinamihan ko kain ko non para sumaya siya and effective naman dahil ang saya niya talaga. To be honest, medyo masarap talaga yung luto niya talagang ininis ko lang siya kanina.

After naming kumain ay agad niyang inurungan iyon. Muli ay pinag mamasdan ko siya, yung katawan niya na sobrang nakakalibog. Nang malapit na siyang matapos ay bigla akong lumapit at niyakap siya mula sa likod.

Nagulat siya “AYyy.. Mike!” sabi niya.

Hinawi ko yung buhok niya at hinalikhalikan ang batok niya. “Shiiitt ka Mike. Stop!” sabi niya habang ang tumitigas kong ari ay idinidiin ko sa pagitan ng matambok niyang puwet.

“Please stop…” sabi niya sabay harap sa akin.

“Why? Bawal ba?” tanong ko. “Miss na kasi kitang anuhin e” sabi ko.

“Hindi sa bawal, pero meron ako ngayon, tsaka…” sabi niya

“Tsaka ano?” sabi ko.

“Nakakatakot kasi, ayoko kasing maging center ng kung anong meron tayo yung sex. Sobrang babaw non kapag yun ang center or isa…