Lorenz: Jackie, mahal. Matutulog muna ako ah.
Jackie: O sige kang, mahal. Bel, saan ba siya pwedeng matulog?
Annabel: Sa taas, may extrang kwarto dun, sa bandang kaliwa.
Pagtapos ituro ni Annabel ang bakanteng kwarto, pumunta na ang magkapatid sa kwarto niya at nakita nila ang magandang baby.
Annabel: Hello, Sofia. Nandito ang tita Jackie mo. Tulog kasi, HAHA.
Jackie, mamaya, harutin ko yan pag gising. Nasaan pala ang asawa mo?
Annabel: Heto nga ang gusto kong ikwento sayo, ate. Binabalaan na kita, ate, kasi yung ibang part nito ay nakakatakot ng alalahanin. Nung pinagsamantalahan tayo ng tiyuhin natin, nagbunga yung amin. Hindi ko pinalaglag ang bata dahil kahit iyon ay bunga ng pambababoy sa akin, anak ko pa rin iyon.
Jackie: Napakawalang hiya talaga nun. Hayop siya. Hindi ko mapapatawad yung gagong yun.
Annabel: Kahit naman ako, ate. Nung lumaki na ang anak ko, ginahasa rin ako. Minana pa yung kababuyan ng ama niya.
Jackie: Ang dami daming mananahin yung kahayupan pa ng tatay.
Annabel: Nagbunga rin iyon.
Jackie: Hindi mo rin pinalaglag?
Annabel: Oo, ate.
Jackie: Hindi ka pa nadala?
Annabel: Alam mo naman mahirap ang pumatay ng bata. Wala naman siyang kasalanan.
Jackie: Nasaan na ang batang iyan?
Annabel: Yun nga gusto kong sabihin sayo. Sa lahat, ikaw lang ang pinagkakatiwalaan ko. Alam kong matatanggap mo pa rin ako.
Jackie: Nasaan nga?
Annabel: Ate, siya ang ama ni Sofia.
Jackie: Ano? Nahihibang ka ba?
Annabel: Maaaring ganoon nga, ate. Pero iba to.
Jackie: Anong iba?
Annabel: Simula nang umalis ka, si Paul na lang ang meron ako. Hindi ako ni-rape ni Paul, inakit ko siya. Hindi ko alam, basta nainlove na lang ako sa mga pinapakita ng anak ko sa akin.
Jackie: Anong pumasok sa isip mo?
Annabel: Hindi ko alam, ate. Si Paul na lang ang meron ako.
Jackie: Hay naku, Annabel, bahala ka na sa buhay mo. Alam mo na ang tama at mali.
Annabel: Pasensia ka na, ate.
Jackie: Huwag kang humingi ng pasensia. Ginusto mo yan, panindigan mo yan. Ano pang magagawa ko, Annabel.
Yumakap si Annabel kay Jackie.
Annabel: Ate…
Jackie: Basta ingatan natin ang sarili natin, tumatanda na tayo, hindi na kaya ng katawan natin ang kayang gawin ng mga bata.
Annabel: Ikaw ba, ate, may kwento ka ba?
Jackie: Oo, Bel. Magkakaanak ako ulit. Ito na ang huling anak ko sabi ng doctor. Once na sinundan ko pa raw ito, ikapapahamak ko na o ng bata o naming dalawa.
Annabel: Naku, ate. Anong kinakain niyo ni Lorenz?
Jackie: Hay, Bel, mas strict pa sakin sa pagkain si Lorenz. Ako yung matanda ako yung pinapagalitan.
Annabel: Ganyan din si Paul sa akin, ate Jack.
Nagkwentuhan ang mga ate hanggang dumating si Paul. Sila ay nagkumustahan. Si Paul at Lorenz ay nag inuman.
Kinabukasan ay umuwi ng maaga sila Jackie at Lorenz.
Annabel: Ingat kayo, ate Jackie. Oy, Lorenz, ingatan mo yan.
Nangiti lang si Lorenz kay Annabel.
Paul: Sige, pre. Ingat kayo.
Nang makaalis na ang dalawa, si Paul ay pumasok na sa kanyang trabaho.
Lumipas ang 10 months…
PAAAAAAAUUUULLLLL…PAAAAAUUUULLLL!!!!
Napakalakas ng sigaw ni Annabel. Narinig siya ng kanilang mga kapit bahay.
Lumabas ng bahay si Rosendo at sinilip si Annabel sa bahay nito.
Rosensdo: Ate Bel?
Nakita ni Rosendo si Annabel na nahihirapang makalakad at nakagabay sa pader.
Rosendo: Anong nangyayari, ate?
Annabel: Manganganak na ako!!!
Rosendo: Binuhat ni Rosendo si Annabel at ito ay isinugod sa hospital.
Inilagay sa ER si Annabel. after manganak ay inilipat na siya ng kwarto.
Maya maya ay dumating na si Paul.
Paul: Sir, nasaan na po si Annabel?
Rosendo: Halika, samahan na kita.
Sinamahan ni Rosendo si Paul sa ward ni Annabel.
Rosendo: Paul, mauuna na akong umuwi.
Paul: Sir, maraming salamat talaga.
Rosendo: Naku, wala yun.
Annabel: Salamat, Dong.
Rosendo: Sige, mag-iingat kayo.
Doctor: Nasaan ang asawa ni Annabel?
Paul: Ako ho, doc.
Doctor: Ikaw? Ha…halika.
Paul: Bakit ho, doc, may problema po ba?
Doctor: Bakit hindi mo dinala sa hospital ang asawa mo atleast 1 week man lang bago siya manganak. Alam mo bang delikado na ang kalagayan ng asawa mo? Mabuti na lang at nadala agad siya rito. Kung hindi, inabutan mong bangkay ang mag-ina mo.
Paul: Pasensia na, doc.
Doctor: Pasensia…dun ka sa asawa mo humingi ng pasensia.
Umalis na ang doctor pagtapos pagalitan si Paul.
Pagbalik ni Paul sa ward…
Annabel: Anong sabi ni doc?
Paul: Dapat daw dinala na kita rito bago ka pa manganak. Maaaring may mangyari sa inyong masama kung hindi kayo naisugod ni sir Dong dito. Pasensia ka na, Bel.
Annabel: Wag ka nang mag-isip, Paul. Ang importante ay ligtas na kami ni baby Nadeen.
Paul: Last na si baby Nadeen, ahh. Ayokong mawala ka sakin.
Annabel: Oo, mahal. Saka matagal pa akong mawawala.
After six months…
Annabel: Paul, pwede pa ba tayong mag-anak?
Paul: Naku ka, Bel. Wag na. Okay na tayo sa dalawa. Baka ikapahamak mo pa kung pumangatlo pa tayo.
Gustong gusto ni Annabel na magkaanak pa ng isang beses, kaya araw araw niyang kinukulit si Paul.
Paul: Sige na, Bel, papasok na ako.
Kung makikipagsex si Paul kay Annabel, laging anal dahil sa takot na mabuntis ang kanyang asawa.
Dahil sa matinding kagustuhan ni Annabel na magkaanak, lalo siyang nalilibugan.
Ate Bel!
Annabel: Sino yan?
Rosendo: Si Dong ito.
Annabel: Ay Dong, pasok ka.
Rosendo: Hindi na po, pinapabigay lang ito ni Sheng.
Annabel: Pumasok ba s…