Ito’y isang maikling kwento at pawang kathang isip lamang. Ang pagkakahalintulad ng mga pangalan at katangian ng karakter sa totoong buhay ay nagkataon lamang.
Ikalawang Yugto
Sa ilalim ng bilog na buwan, dilat parin ang mga mata ni Mang Lando, mahahalata mong siya ay nagiisip kung sino ang kanyang narinig na bumulong sa kanya ukol sa masamang balak para sa kanyang magandang kapit-bahay.
Tila ba napagtahi-tahi na ng matanda ang kanyang mga iniisip at nakilala na kung kaninong boses ang kanyang narinig. “Oo, siya nga! Siya nga yon, hindi ako maaaring magkamali.” nanginginig na bulong ng matanda sa kanyang sarili.
“Siya rin ang bumubulong sa akin nung aking kabataan! Yung boses na yon! Yun ang pinaka-makasalanang tinig na aking narinig sa tala ng aking buhay! Hindi ako makapapayag na muli niyang pagharian ang aking isip at gumawa ng kahindik-hindik na kasalanan!” Galit na giit sa sarili ni Mang Lando.
“Ayokong may mapahamak nanamang inosenteng tao nang dahil sa makasalanang boses na aking naririnig! Mababait ang aking mga kapit-bahay, ayokong may magawa akong masama sa kanila!” Patuloy na pakikipagusap ng matanda sa kanyang sarili.
Muling nagisip ang matanda, tila ba hinuhukay nito ang ala-ala kung saan, at kung paanong nagsimula siyang makarinig ng tinig na naguutos sa kanya ng masasamang gawi. Pati narin kung paano ito tumigil at nawala na parang bula.
“Oo, tama! Nagsimula ito noong…”
Lando: Hon, parang awa mo naman oh, wag mo akong iwan. (mangiyak-ngiyak na wika ni Lando.)
Bea: Ayoko na Lando, pagod na akong makisama sayo! Diyan ka sa barkada mo tutal mukha namang mas masaya ka kapag kasama mo yang mga mokong na yan!(galit na giit ng kanyang irog noong siya ay nasa kolehiyo pa lamang.)
Lando: Huwag ka namang ganyan, maawa kana sakin. Ayoko nang malayo kapa sakin, MAHAL NA MAHAL KITA! (pasigaw ngunit hindi pagalit na turan ni Lando at halatang nangingilid na ang luha sa mga mata)
Bea: Hindi, hindi! Ayoko na! Mahal na kita eh, pero sinayang mo! Sa dami ng pwedeng mawala sa mundo bakit yung oras mo pa sa akin! Tapos malalaman ko na kung anu-anong kabulastugan lang yung ginagawa mo kasama ang barkada mo? Leche! Maghiwalay na tayo! (may pang-gigigil at panginginig na wika ng dilag.)
Tila napako sa kanyang kinatatayuan si Lando. Hindi niya alam ang kanyang dapat gawin o maging reaksyon. Nagsimula nang pumatak ang mga luha nito mula sa kanyang mga mata.
Habang papalayo at patuloy na naglalakad ang kanyang kasintahan may narinig siyang tinig. “Lando” tawag nito sa kanya. Balisa man at umiiyak napalingon ang binata at hinanap kung saan nanggagaling ang tinig na kanyang narinig ngunit hindi niya ito mahagilap. “Sino ka? Nasaan ka?” wika nito habang patuloy parin sa paghahanap.
Narinig ito nang dalaga at napalingon kay Lando. Nakita nitong palingon-lingon ang binata na tila ba na may hinahanap. “Nabaliw na agad? Kasalanan mo yan! Magdusa ka!” (galit na bulong sa sarili ng dalaga.)
“Huwag mo na akong subukang hanapin, ako ang magtuturo sayo nang liwanag at malalasap mo ang langit.” (muling bulong nito sa binata.)
“Lando, hindi ikaw ang nagkasala! Wala kang pagkakamali! Tama lang na makihalubilo ka sa mga barkada mo! Ang may kasalanan nitong lahat ay si Bea! Hindi dapat ikaw ang malungkot at umiiyak!” (pagkumbinsi sa binata ng tinig sa kanyang isipan.)
Lando: Sino kaba! Magpakita ka sakin! (pasigaw nitong salita). “Si Bea Lando, si Bea ang may kasalanan! Lapitan mo siya at parusahan! Nararapat lang sa kanya ang mapahirapan. Hindi ka nalang niya dapat iwan basta-basta!” (patuloy na bulong nito kay Lando)
Nagugulumihanan man, napaisip ang binata. “Ano nga ba ang kasalanan ko! Wala akong ginagawang mali, nagsasaya lang kami ng mga kaibigan ko. Hindi ako ang dapat na magdusa.” (bulong ni Lando sa sarili)
“Dakpin mo si Bea Lando. Kunin mo sa kanya ang kay tagal niya nang ipinagkakait sayo! Kunin mo ang pagkabirhen ng makasalanan mong kasintahan! Hindi ka niya dapat sinasaktan. Dapat pinapaligaya ka niya sa abot ng kanyang makakaya.” (makasalanang mungkahi nito sa binata)
Wala sa sariling napahakbang nang kanyang mga paa ang binata. “Ayan! Ganyan nga Lando, lapitan mo si Bea. Takpan mo agad ang kanyang mga bibig nang hindi makasigaw. Suntukin mo rin ang sikmura nito nang hindi na manlaban pa.” (patuloy na pagutos ng tinig sa binata)
Tila ba kusang gumagalaw ang kanyang katawan, pabilis ng pabilis ang kanyang paghakbang hanggang sa nasa likod na siya ng dalaga. Wala sa sarili niyang tinakpan ang bibig nito. Sisigaw na ang dalaga subalit nagulat nalang siya nung paglingon niya ay may malakas na pwersa ang tumama sa kanyang sikmura. Dahil dito nawalan ng malay ang dalaga, at madaling naakay ng binata.
Sa di-kalayuan, sa isang malaking abandonadong gusali kung saan sila madalas maginuman at tumambay ng kaniyang mga kabarkada dinala ni Lando ang dalaga.
Mabilis niyang itinali ang dalaga sa isang poste o haligi ng gusali. “Yan ganyan nga Lando, tama yan. Ito na ang pagkakataon mo Lando, angkinin mo na ang pagkababae ni Bea!, kantutin ang babaeng yan nang paulit-ulit hanggang mamaga ang puke niya sa hirap! Ibalik mo sa kanya ang sakit na naramdaman mo sa mga salitang binitiwan niya sayo kanina lamang!” (malademonyong utos ng tinig kay Lando)
Lando: Akin ka lang Bea! Aking ka lang! HA! HA! HA! HA! HA! HA! (pasigaw nitong wika) “Gawin mo na Lando, kantutin mo na ang makasalanang babae na yan! Hindi ka magsisisi Lando, dahil malalasap mo na ang langit! Langit sa piling ng puke!”
Dahil sa kanyang narinig nagsimulang halikan ng binata si Bea.
Inangat niya ang ulo ng dalaga at pilit na ipinapasok ang kanyang dila sa bibig nito. Sarap na sarap ang binata sa kanyang nararamdaman, sa katunayan ito ang unang beses na makahalik siya nang puno ng pagnanasa at libog dahil wala pa siyang karanasan sa pakikipagtalik. Nagsimula nang bumaba ang kanyang paghalik, dinila-dilaan pa ng binata ang leeg at tainga ng dalaga. Tila ba mauubusan ang binata dahil halos himurin niya na ang balat ni Bea.
Dahil rito, bahagyang gumalaw ang dalaga at namulat. Nahirapan siyang gumalaw dahil nakalati ang kanyang mga kamay.
Bea: Hayop ka! Itigil mo yan! Walanghiya ka! Pakawalan mo ako! (pagalit na sabi ng dalaga)
Lando: (sampal sa pisngi ng dalaga) Manahimik kang puta ka! At kahit magsisi-sigaw ka? Walang makakarinig sayo. HA!HA!HA!HA!HA!. Kakantutin ko yang puki mo na pinagdadamot mo sakin! Matitikman mo ang paghihiganti ko! (tila hayok na wika ng binata)
Bea: Huwag! Maawa ka Lando, huwag mong gawin sa akin to. Hindi na kita iiwan, please. Huwag mong ituloy ang binabalak mo. (humahagulgol na wika ng dalaga.
Ngumiti na parang isang demonyo si Lando at inilabas ang titi nito. Miski siya ay nagulat sa kanyang nahawakan. Halos dumoble ang haba at taba ng kanyang titi mula nung huli niya itong makita. Sa tantya niya ay naging pitong pulgada ang kanyang sandata at ang bilugang ulo nito ay mala-lata ng sardinas.
Nakita ito ng dalaga at tila nabuhusan ng malamig na tubig sa takot. Hindi niya lubos maisip ang sasapitin niya sa malademonyong titi ng binata. Dahil dito ay lalo siyang umiyak.
Lando: Mararanasan mo na ang bagsik ko! Kasalanan mo ito! Kung hindi mo ako sinaktan at iniwan, hindi mo mararanasan ang kalagayan mo ngayon! (nakangising wika ng binata)
Libog na libog na ang binata, at tila nakasaludo ang titi nito sa pagkakatindig. Dahil dito ay walang anu-anong winarak ng binata ang blusa at bra ng dalaga.
Lando: Tangina! Laki pala talaga ng suso mo! Akin ka lang Bea! HA!HA!HA!HA!!
Sinunggaban agad ng binata ang suso ng dalaga, magkasabayang niyang nilamas ang mga suso nito at palipat-lipat na sinisipsip ang mga utong.
Bea: Ughhh, Lando itigil mo na yan! Huwaaaaaaagggg!! (pagmamakaawa sa binata at patuloy parin sa pagiyak)
Parang wala namang naririnig ang binata at patuloy paring sinisipsip at dinidilaan ang utong ng dalaga, kasabay parin ng pag lamas sa kabilang parte. Pakiramdam ng binata kulang pa ang sarap na nalalasap niya ngayon. At nang bigla niyang ipinasok ang isa niyang kamay sa pangibaba ng dalaga patungo sa tinatago nitong yungib.
Lando: Tangina mo ka! Matitikman ko na ‘tong ipinagdadamot mo sa akin. HA!HA!HA!HA!
Bea: Landoooooo, itiii… gil mo na yaa..aaaaannn! (patuloy na pakiusap ng dalaga)
Mula sa labas ng panloob ng dalaga ay hinahanap ni Lando ang kweba nito, pilit na kinakapa kung saan nakapwesto ang butas. Hanggang sa biglang napahiyaw ang dalaga dahil sa natamaan ng binata kung saan nakalagay ang kanyang hinahagilap. Paikot at mariin niya itong hinimas habang sinususo ang utong ng dalaga. Di-kalaunan ay naramdaman ng binata na parang nabasa ang panty ni Bea.
Lando: Hayop ka! May nalaman ka pang itigil ko na, eh malilibugan ka rin pala! Heto at basang basa na ang puke mo! HA!HA!HA!HA! Yari ka mamaya sa batuta…