Utang Na Loob (47)

Continuation…

Habang naghihintay kami sa labas ng gate ni donita ay bumukas ang pinto at sumingaw ang ulo ni donita…

Namangha ako sa ganda ni donita.. Casual ang suot nya na pink lose na cotton t-shirt at white cotton short…napakaganda ng hubog ng kanyang katawan.. Di mo mahahalatang may isa na syang anak.. Dalagang dalaga syang tingnan sa kanyang mukha at pangangatawan…

“kuya Ralph?”… Bakit dinala mo sila dito?.. Ang medyo gulat na turan ni donita…

“ahh sorry teng.. Di ko na matiis na sabihin kay pao itong bahay mo.. Alam kung mali ang ginawa kung pag siwalat ng lihim mo tungkol dito sa bagung bahay na ipinagawa mo kaya lang di naman sa habang panahon ay itago ko sa kanya, time naman siguro na dapat malaman ni pao at mapag usapan nyu at maayus nyu ang dapat nyung ayusin alang alang sa anak nyu teng.. “.. Ang salaysay ni kuya Ralph kay donita…

Tangu lang ang itinugun ni donita kay kuya Ralph..

” o sya pasok muna kayo kuya.. At pao.. Ikaw lang ba?.. Di mo dinala si yengyeng? “.. Ang tanung ni donita sa akin…

Naka tingin lang ako kay donita sa mga oras na yun at napako ang tingin ko sa kanya na gandang ganda ako at di ko na nabigyang pansin ang tinatanung nya sa akin…

” pao… Nakatulala ka naman dyan.. Kanina ka pa nakatitig sa akin para ka namang na hipnotismo dyan..” ang turan nya na medyo napangiti ng bahagya na naka tingin sa akin…

“ahhh sorry teng.. May naalala lang ako.. Haha.. Anu nga pala yung tinatanung mo?”.. Ang turan ko sa kanya na medyo napangiti din ako sa aking sarili…

“may naalala ka o nalunod kana sa kakatingin sa akin.. Di ka parin nag babago katulad ka pa din ng dati na bigla na lang matutulala..”.. Ang turan nya na mahahalata sa mukha ang pag pipigil na matawa..

“hahaha.. Syempre naman teng.. Eh matagal ka nyang di nakita syempre matutulala talaga si pao.. Ikaw naman intindihin mo nalang..”.. Ang tatawa tawang turan ni kuya Ralph…

Namula si donita at napatawa na lang sa tinuran ni kuya Ralph…

Nag tawanan na din kaming tatlo at medyo nag karoon ako nang saya sa puso dahil nawala ang tinsyun sa amin ni donita…

” ohh pao dala mo ba si yengyeng?”.. Ang tanung ulit ni donita..

“oo teng kasama ko si yengyeng.. Nasa sasakyan sya… Saglit lang at tatawagin ko..”.. Ang turan ko sa kanya…

Pumunta ako sa sasakyan at tinawag ko si yengyeng.. Pag bukas ko ng pinto ng likuran ng kotse ay nakita kung nakalagay ang headphone sa kanyang tinga..lumingon sya sa akin na naka ngiti ngunit tumatangutangu ang ulo dahil siguro sa music na nadidinig sa kanyang cellphone.. Si jas naman ay patawatawa din habang naka tingin sa kanyang cellphone at naka pasak din ang headphones sa tinga…

Suminyas ako ng kaway sa dalawang bata at nakuha naman nila ang aking atinsyun at kinuha nila ang headphones sa isang side ng tinga nila…

“Anu po yun pa?..” ang tanung ni yengyeng sa akin..

Samantalang si jasmine naman ay nakangiti lang at nakatingin sa akin at kay yengyeng…

“anak dito na tayo kina mama mo, baba na kayo ni jas at papasok na tayo sa loob ng bahay nya..”ang turan ko na naka ngiti sa kanya…

” ok po..”..ang turan ni yengyeng na may matipid na ngiti sa labi…

” bababa na po tayo sige tito? .. Hehe.. “tara ate yengyeng..”.. Ang nakatawang turan ni jasmine.. Bakas sa kanyang mukha ang excitement…

Isang ngiti lang ang tinugon ni yengyeng at magkasunod silang bumaba sa sasakyan ni jasmine…

Pag kababa ay napatingin silang dalawa sa isang magandang bahay.. Palingalinga si yengyeng na tinatanaw ang bahay na nasa harapan nya.. Ganun din si jasmine…

“papa.. Ang ganda.. Kaninung bahay yan?”..ang tanung ni yengyeng sa akin…

“kay mama mo nak”.. Ang naka ngiti kung turan sa kanya…

“talaga po?”.. Mas maganda pa po sa bahay natin”.. Ang manghang turan ni yengyeng…

Tumingin ako sa kinaroroonan ni donita at kita kung nakatalikod sya sa amin at kausap nya si kuya Ralph…

“oo nak maganda pa sa atin ang bahay ni mama mo..”.. Ang naka ngiti kung tugon..

“ate yeng kay mama mo bahay ito? Wow!!! Ang ganda naman astig ate yeng.. Haha!!!” … Ang naka tawang turan ni jasmine habang makikita sa mukha na manghang mangha habang nakatingin sa bahay…

Isang matipid na ngiti lang ang isinagot ni yengyeng kay jasmine…

“halika ka na nak, ayun si mama mo naka tayo sa gate”… Ang turan ko habang naka ngiti sa kanya at hawak ko ang kaliwang kamay nya..