Sabi niya sa text niya sa akin kahapon, magkita na lang daw kami dito sa terminal ng bus. Kararating ko lang. Panigurado matagal-tagal pa akong maghihintay dahil mukhang napaaga ako, at palagi namang huli kung dumating si ate.
Minabuti kong ipaalam sa kanya na nandito na ako sa pag babakasakaling mas bibilisan niya ang pagpunta rito.
Akmang itetext ko na siya, nang biglang may tumawag sa akin mula sa malayo.
“Glen!” Sigaw ni Ate habang kumakaway sa akin. Himalang mas nauna pa pala siya sa akin dito.
Hindi ko napigilang mapangiti nang makita ko ang ate Gina ko. Sa tagal naming hindi nagkita ay hindi ko maitatanggi na miss na miss ko na siya.
Ako ay 18 taong gulang. Lumipat ako dito sa Manila para mag aral sa kolehiyo. Si ate naman ay 21 at nandito siya para magtrabaho.
Sabay kaming pumunta dito sa Manila, pero medyo malayo ang pinagtatrabahuhan niya sa eskwelahan ko, kaya magkahiwalay kami ng tinitirhang boarding house at madalang kaming magkita.
Napatitig ako sa aking kapatid. Wala pang isang taon mula nang lumipat kami dito, pero sobrang nag-iba talaga ang itsura niya.
Simple pero ang elegante niya tingnan ngayon, suot ang puting sweater na medyo may kanipisan ang tela, khaki na pantalon, at puting sneakers. Sa leeg niya ay may isang simpleng kwintas, at ang dating hanggang baywang niyang buhok ay lagpas balikat na lamang ngayon at mayroong bangs.
Tanda ko pa nung una kaming mapadpad rito, sa porma pa lang namin ay halatang halata na taga probinsya kami.
Habang papalapit ako sa kanya ay bigla siyang tumakbo para ako ay salubungin.
Niyakap niya ako ng mahigpit.
“Miss na miss na kita bunso!”
Sa sobrang gulat ko ay hindi ako nakakibo.
“Grabe naman ‘to. Huy! Ano? Di mo babalik yakap ko?” Reklamo ni ate, habang malambing na inaalog ang aking katawan.
“A, sori.”
Iniangat ko ang aking mga kamay mula sa aking tagiliran at nilagay ang mga iyon sa likuran ni ate.
“Ano ka ba? Higpitan mo naman!”
Sinunod ko ang utos niya. Tuluyan kong ipinalibot ang aking mga braso sa kanyang katawan at hinigpitan ang aking yakap. Lumapat ng maigi ang dibdib at tiyan niya sa akin at damang dama ko ang mainit at malambot na katawan ni ate.
“Yan! Kung makayakap ka naman kasi parang di ka kakilala.” May panunudyong wika ni ate.
“Sori na, di lang ako sanay na niyayakap mo.” Nahihiya kong pag amin.
“Ganon ba? Pwes, masanay ka na dahil simula ngayon ay araw araw na kitang yayakapin.” Biro niya.
“Ate Gina hindi ako makahinga.”
Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ng aking kapatid na hindi naman palayakap, pero ngayon ay daig pa ang sawa kung makalingkis sa akin.
“Ikaw naman hayaan mo no lang si ate na makabawi sa’yo, diba sabi mo kulang ka sa yakap?” Sabi niya, sabay hagikgik.
“Wala ako-“
Hindi ko na natuloy ang aking pagtanggi dahil sa sobrang higpit ng pagkakalingkis sa akin ni ate.
Siguro ay inabot din ng may isang minuto bago ako pinakawalan ni ate.Pagkatapos ay tumungo na kami sa bus na biyaheng pa probinsya namin.
Tinanong ko yung kunduktor na nakaabang kung paalis na yung bus, at nang malaman kong hindi pa, ay nagpaalam ako kay ate na iihi muna ako.
“Ate Gina, punta lang ako ng banyo.”
“Ay sige Glen, punta rin muna ako sa tindahan. Bibili lang ako ng pagkain para sa byahe.”
Naghiwalay kami ng saglit ni ate. Nagtungo ako sa bandang likuran ng terminal para hanapin ang banyo, habang siya naman ay dumiretso sa tindahan sa harapan nito.
Medyo nahirapan akong hanapin ang banyo dahil walang nakapaskil na karatula.
Dapat pala tinanong ko na rin sa kundoktor kung nasan yung CR.
Di ko kasi kabisado tong terminal na to dahil di naman ako dito sumakay ng bus nung may ilang beses na kinailangan kong umuwi sa amin. Sa edsa na mismo ako nag-aabang ng masasakyan dahil mas malapit yun sa tinitirahan ko dito sa Maynila, kumpara sa kung pupunta pa ako ng terminal. Pumayag lang akong sumakay dito dahil kasabay ko si ate ngayon, at ayoko na baka nakatayo siya buong byahe kung punuan ang masasakyan naming bus.
Sa aking paglalakad ay may naamoy ako na medyo mapanghi sa hangin. Ibig sabihin malapit na ako sa hinahanap kong banyo. Siniliip ko ang likuran ng isang nakaparadang bus, at doon ko na nga ang magbibigay ginhawa sa tatagas ko nang pantog.
Sa labas pa lang, madungis na tingnan yung CR, at pagpasok ko sa loob ay parang matagal na itong hindi nalilinis sa sobrang baho at dumi nito. Pero hindi ito ang oras para maging maselan. Nakakadiri man, wala na akong magagawa. Binuksan ko ang zipper ng aking pantalon at inilabas ang aking ari, pagkatapos ay itinapat ito sa umaalingasaw na urinal.
Iihi na sana ako, nang bigla kong naalala ang mainit yakap ni ate. Naglaro sa aking isip ang malambot niyang katawan. Ang suso at tiyan niyang maiging lumapat sa akin. Biglang tumayo ang aking tite, at dahil dito’y hindi ako ngayon makaihi. Pilit ko itong itunututok pababa pero sa sobrang tigas nito ay nasasaktan lamang ako sa aking pagtulak.
Sinilip ko kung mayroong mga paparating. Nang masiguro kong mukhang wala naman ay dinahan dahan ko ang pag tulak paibaba sa aking ari at laking tuwa ko ng maramdaman kong unti unti na itong lumalambot. Ilang sandali pa at tuluyan ko na itong naibaba at sa wakas ay nakaihi na rin ako ng maayos.
Balisa akong bumalik sa bus namin dahil sa marumi kong pag-iisip.
Buti na lamang wala pa si ate pag akyat ko. Medyo napalagay ang aking loob.
Hindi pa naman puno ang bus kaya nakahanap pa ako ng magandang upuan.
Pinatong ko ang backpack ko sa upuan katabi ng bintana para mareserba iyon para kay ate. Napansin ko kasing mahilig si ate tumingin sa labas ng bintana sa tuwing nagsasabay kaming bumiyahe.
Habang naghihintay ay naisip ko ang nangyari sa banyo. Ang totoo, hindi yun ang unang beses na nangyari iyon sa akin. Pero matagal na panahon na ang nakalipas mula noon.
Nagmumunimuni pa ako nang biglang dumating si ate.
“Yun! Buti nakahanap ka ng maayos na upuan! Salamat ha?” Masaya niyang bulalas.
“Buti nga wala pa masyadong tao. Akala ko magkakahiwalay pa tayo ng upuan.”
“Ay, talagang ayaw mong mahiwalay kay ate ha? Sagot ni ate sabay tawa.
“Ewan ko sa yo.”
“Biro lang, ito naman. Sige na bunso paraan na si ate.”
Itinabi ko ang aking mga binti para makadaan ang aking kapatid.
Sa pag hakbang niya ay halos dumikit na sa mukha ko ang kanyang puwet. Noong mga sandaling iyon ay parang nauudyukan akong ilapat ang aking mukha sa mabilog nitong mga pisngi. Nais kong maramdaman kung gaano sila kalambot.
Nang tuluyan ng makaraan si ate ay pinilit kong maging mahinahon.
Hindi ko dapat pag isipan ng mga ganitong bagay ang sarili kong kapatid.
“Hay sa wakas nakaupo rin. O, bat parang natigilan ka?” Napansin ni ate na tulala ako.
“Ha? A, wala.”
“Sigurado ka? Masama ba ang pakiramdam mo?” Nag-aalala niyang tanong.
“Ayos lang ako, ate.”
“Baka nagugutom ka na. Eto o.” Inabot sa akin ni ate ang supot ng kanyang mga pinamili.
“Magbukas ka na diyan ng gusto mo.”
Dahan dahan kong binuksan ang supot at may pag aatubiling sinilip ang mga laman nito.
“Wow!”
“O, ano naman?”
Bahagyang nagulat si ate.
“Puro paborito ko to a. Buti tanda mo pa mga paborito ko.”
“Ba syempre, ano best ate na ba ko?”
“Oo.” Sagot ko sabay tawa.
“Naks.”
“Magkano pala lahat to?”
Kumunot ang noo ni ate.
“Bakit mo naman natanong?”
“Para hati tayo ng bayad.”
“Ano ka ba? Libre ko na yan, no! Best ate nga, diba?”
“Salamat ate, I-” Pinigilan ko ang aking sarili na sabihin ang mga sunod na salitang pumasok sa aking isip.”
“Ay, ano?” Tanong ni ate, habang hinihintay na tapusin ko ang nais kong sabihin.
“Ah, wala. Nakalimutan ko na yung sasabihin ko.” Palusot ko.
Muntik ko na siyang masabihan ng ‘I love you.’
“Gutom ka na nga talaga.”
Pumili ako ng makakain at pagbukas ko nito ay saktong umabante na ang bus palabas ng terminal.
May ilang oras na ang nakalipas at pilit kong inaaliw ang aking sarili sa pamamagitan ng panonood ng tv na nasa harap ng bus, pero kinukulit pa rin ang isipan ko ng mga pangyayari sa banyo. Samantala, si ate naman ay mukhang inaantok na habang nakatingin sa labas ng bintana.
Akala ko talaga ay lubos ko nang nakalimutan ang mga nararamdaman kong ito para kay ate, yun pala’y isang yakap lang ang kailangan para bumalik ang lahat ng iyon sa aking alaala.
Nabasag ang aking pagmumuni muni ng maramdaman kong may mainit na dumampi sa aking balikat. Pagtingin ko ay tuluyan na palang nakatulog si ate.
Sino ba naman ang hindi matutuwa kung may isang magandang babae na sumandal sayo habang nasa byahe? Pero ako lang yata ang matutuwa kung ang babaeng iyon ay ang sarili kong ate.
Sinilip ko ang kanyang dibdib. Mula sa ilalim ng puti niyang pang itaas ay medyo naaaninag ko ang itim niyang bra. Nais ko sanang maramdaman ulit ang kalambutan ng mga iyon.
Subalit bago ko pa man maaksyonan ang aking binabalak ay bigla akong napatingin sa pantalon niya. Mahigpit ito at kitang kita ang hubog ng kanyang mga binti. Nais ko iyon mahawakan at mahimas. Hindi na ako nakapagpigil pa. Sinigurado ko na natutulog pa rin si ate, saka ko ginalaw ang aking kamay at dahan dahan ko itong nilapag sa kanyang…