by Yes Man
Masama ang panahon dahil sa paparating na bagyo. Nakataas na ang signal number number 1 sa Metro Manila at inaasahan na tataas pa ito sa pagdating ng bagyo. Dahil signal number 1 pa lamang, kailangan pa ng mga empleyado na pumasok sa kanilang mga trabaho.
Sa parking lot ng kanilang opisina, nakatambay si Mang Natoy sa loob lamang ng van na kanyang dinadrive para kay Sonnette. Sa puwesto ni Mang Natoy ay makikita niya kung nasa harapan na ng kanilang opisina ang dalaga. Ang plano ay tatapat na lamang niya ang van sa harap ng opisina kung saan merong cover para hindi mabasa si Sonnette sa pagsakay ng dalaga sa van.
Mayroong gumugulo palagi sa isipan ng dating sundalo na si Mang Natoy. Ito ay ang napansin niya ng isang araw. Basa ang buhok ni Sonnette ng bumalik ito sa kanilang van, matapos ilabas ng dalaga ang opisyales ng gobyerno na si Mr. Lim para ilibre ng tanghalian. Halata sa ayos ni Sonnette noon na para itong bagong paligo. Mula noon ay kung anu-ano na ang pumapasok sa isip ng 50 anyos na driver ni Sonnette.
“Hindi kaya pinatulan ni Sonnette ang matabang opisyales ng gobyerno at nang lumabas sila ng isang araw para kumain ay sa isang motel talaga sila nagpunta para magshort-time?” Pauli-ulit na katanungan sa sarili ni Mang Natoy.
Ewan ba ni Mang Natoy pero masakit sa kanyang damdamin na isipin na pinatulan ni Sonnette si Mr. Lim. Naisip kasi ni Mang Natoy na parehas lang naman sila ni Mr. Lim sa maraming bagay. Humigit kumulang ay parehas lamang sila ng edad na nasa 50 anyos pataas. Hindi naman gwapo si Mr. Lim. Mataba at panot pa nga ang instik. Lamang lang ito sa kinis ng katawan dahil sa likas na maputi si Mr. Lim dahil sa lahing instik ang opisyal ng gobyerno. Makinis din ang balat ng instik dahil sa lagi namang nasa opisina ito. Yun nga lang talagang mapera ang instik dahil sa mga malalaking lagay na kanyang natatangap dahil sa kanyang posisyon.
Si Mang Natoy ay maitim, may kalakihan na din ang tyan dahil sa edad niyang 50. Pero kita parin naman ang tikas sa ibang parte ng kanyang katawan dahil sa matagal nitong pagseserbisyo sa militar. Hindi din gwapo si Mang Natoy pero kumpara naman kay Mr. Lim ay halos parehas lang sila ng kartada. Yun nga lang wala siyang pera at wala siya sa isang mataas na posisyon sa gobyerno. Lalo pang nag-init ang ulo ni Mang Natoy dito. Porke ba mahirap siya, wala siyang karapatan makatikim ng babae na katulad ni Sonnette? Para lang ba sa mapepera ang puk at buong katawan ng mga babaeng ka-level ni Sonnette?
Lalo pang nadudurog ang puso ni Mang Natoy kapag pumapasok sa kanyang isip ang kung anu-anong mga bagay na pwedeng nangyari kina Sonnette at Mr. Lim. Nakipaglaplapan, nakipagsupsupan ng laway at dila ba si Sonnette sa matandang kalbo? Kinain ba ng instik ang matambok na puk ni Sonnette? Chinupa ba ni Sonnette ang trugo ni Mr. Lim? Anu-anong posisyon ba ang ginawa nila? Missionnary? Patagilid? Umibabaw ba si Sonnette at kinabayo si Mr. Lim? Pinatuwad ba ng instik si Sonnette at saka tinira mula sa likod? “Putang-inang yan!!!!” Sigaw ng isipan ni Mang Natoy.
Pero pagpumapasok sa isipan ni Mang Natoy ang mga ganitong eksena ng pakikipagkantutan ni Sonnette kay Mr. Lim, hindi lang galit at pagkainggit ang kanyang nararamdaman. Inuutugan din nang husto si Mang Natoy pagpumapasok ang mga eksenang ito sa kanyang isipan. Kasing tigas na nga ngayon ng bato ang kanyang tarugo sa ilalim ng kanyang pantalon. Labis na kalibugan ang nadarama ni Mang Natoy pagpumapasok na sa kanyang isipan ang mga eksena na binabanatan ng matandang opisyales ng gobyerno si Sonnette.
Natigil lang ang malalim na pagiisip ni Mang Natoy nang mapansin niya ang paglabas ni Sonnette sa harapan ng opisina. Pinaandar na ni Mang Natoy ang van para sunduin ni Sonnette sa harapan ng opisina.
“Mang Natoy sa D*** tayo…” maigsing utos ni Sonnette kay Mang Natoy. Kakatagpuin ni Sonnette si Mr. Lim sa opisina ng instik para kuhain ang pirmadong permit na nilalakad ng dalaga.
Hindi sumagot si Mang Natoy at tahimik lang pinaandar ang van para bumiyahe. Habang daan ay napanasin ni Sonnette na tahimik lang si Mang Natoy. Nasanay kasi si Sonnette sa pagiging makuwento ni Mang Natoy, kaya ito ay pinatatakahan ng dalaga.
“Mang Natoy OK lang kayo? Parang ang tahimik nyo ngayon ah… serious? hihihi…” Pambasag ni Sonnette sa katahimikan ng maulan nilang biyahe.
“Ah OK lang, medyo masama lang pakiramdam ko dahil sa panahon.” Pagdadahilan naman ni Mang Natoy.
“Ah ganun, sorry Mang Natoy huh, alam ko masama na ang panahon pero importante kasi na makuha ko ang permit ko ngayon.” paghingi ng paumanhin ni Sonnette.
“Ah OK lang, walang anuman ito…” sagot naman ni Mang Natoy.
“Mahirap na talaga ang tumatanda ano Mang Natoy? Marami nang nararamdaman hihihi” pagbibiro pa ni Sonnette sa kanyang driver.
“Ah oo hehehehe…” Natawang sagot ni Mang Natoy. Pero sa loob-loob ni Mang Natoy ay “Tang-ina!!! Barurutin kita dyan eh!!! Tignan natin kung sino ang matanda…”
Sa gitna ng kanilang biyahe ay kapansin-pansin ang paglubha ng lagay ng panahon. Malakas na ang bagsak ng ulan at pati narin ang bugso ng hangin. Sa radyo ay nalaman nilang tinaas na sa signal number two ang bagyo sa metro manila. Pero kung titignan sa kalsada ay dapat nasa signal number three na ito. Sa lakas ng ulan ay gapang na ang kilos ng trapiko dahil sa hirap makita ang daan dala ng lakas ng ulan.
“Ah Sonnette, siguro magandang tawagan mo muna ang contact mo sa D*** para sigurado tayo na meron pa tayong aabutan na tao doon. Signal number number two na kasi at baka nagpapa-uwi na sila ng mga empleyado dahil sa sama na ng panahon.” suhestiyon ni Mang Natoy.
Tinanggap naman ni Sonnette ang suhestiyon ni Mang Natoy at tinawagan ng dalaga si Mr. Lim para alamin kung meron pang pasok ang kanilang tanggapan. Tama ang hinala ni Mang Natoy. Nalaman ni Sonnette mula kay Mr. Lim na pinauwi na niya ang kanyang mga tauhan at wala nang mag-aasikaso sa paglabas ng kanyang papeles kung sakaling tutuloy pa ang dalaga sa kanilang tanggapan. Maging si Mr. Lim ay lumabas na ng kaniyang opisina para umuwi.
Tapos nito ay tinawagan naman ni Sonnette ang kanyang boss na si Mr. Rodrigo Tapawan para sabihin na hindi na mailalabas ang permit nila dahil sa naguwian na ang mga empleyado ng gobyerno dala ng sama ng panahon. Sinabihan naman ni Mr. Tapawan si Sonnette na pinauuwi narin niya ang mga empleyado ng kanilang opisina. Kaya sinabihan nadin ni Mr. Tapawan si Sonnette na maari na itong umuwi at magpahatid sa driver sa kanilang bahay.
Sa mga oras na ito ay makikita nang merong tubig sa kalsada at patuloy parin ang malakas na pagbuhos ng ulan. Magkasunod na tinawagan ni Sonnette ang kanyang mga kaibigan na sina Aura at Dharlene para alamin ang kanilang kalagayan at para ipaalam narin ang sa kanya. Matapos tawagan ni Sonnette ang kanyang mga kaibigan ay kita na mataas na ngayon ang tubig sa kalsada at halos hindi na sila makagalaw sa trapik.
“Naku Mang Natoy paano na yan? Baka ma-stuck tayo dito, nakuuu!!!!” pag-aalala ni Sonnette. Pinagsalikop pa ni Sonnette ang kanyang mga braso dahil sa lamig. Hindi sapat ang blazer na suot ni Sonnette para labanan ang lamig ng panahon.
Napansin ito ni Mang Natoy kaya inabot niya ang control ng air-con para hinaan ito. Sa pagpihit ng tingin ni Mang Natoy ay napansin niya ang magandang katawan ni Sonnette. Naka-upo kasi nang diretso si Sonnette na hindi nakasandal ang likod sa upuan. Kaya naman kita ang magandang kurba ng katawan ni Sonnette sa patagilid na posisyon nito mula kay Mang Natoy. Napatuon pa nga ang tingin ni Mang Natoy sa bandang pwetan ng dalaga.
“Puta!!! Hayup talaga ang katawan ni Sonnette. Tang-ina!!! Ito ang katawan na natikman ng hayup na instik beho na iyon!!! Haaaaaaa!!!!” Sigaw ng isipan ni Mang Natoy.
“Naku ang taas na ng tubig Mang Natoy!!! Baka pasukin na ang sasakyan!!!” Meron nang pangamba sa tinig ni Sonnette.
“Ha eh, huwag kang mag-alala, ako ang bahala didiskarte tayo ng daan.” Sagot ni Mang Natoy na nakawala sa kakatingin sa katawan ni Sonnette. “Tang-ina!!! Concentrate Natoy!!! Nasa masikip na sitwasyon ka na, kalibugan pa ang nasa isip mo!!!” pagalit ni Mang Natoy sa sarili. Kailangan niyang magconcentrate muna sa kalsada para makauwi sila ng pareha na ligtas.
Biglang nagkaroon ng bukas sa kalsada at biglang pumasok si Mang Natoy sa isa pang kalsada, papalayo sa main road. “Diskarte tayo dito sa looban Sonnette. Mahirap kung pipilitin natin na sa main road tayo dumaan.” paliwanag ni Mang Natoy sa kanyang pagkilos.
Sa radyo naman ay panay ang labas ng balita nang pagbaha sa boong Metro Manila. Hindi ito nakatulong para makampante si Sonnette. Takot na takot na ngayon si Sonnette na tuluyan na hindi makauwi at maipit nang husto sa trapik. Ang talagang kinakatakutna ni Sonnette ay ang abutin sila ng magdamag sa kalsada sa gitna ng baha. Tinawagan din ni Sonnette ang kanyang magulang para ipaalam ang kanyang kalagayan. Sinabihan nalang niya ang kanyang mga magulang na huwag masyadong mag-alala at ginagawa ang lahat ni Mang Natoy para sila ay makauwi.
Sa looban na kalsada na pinasukan ni Mang Natoy ay hindi kataasan ang tubig. Marami din ang sasakyan na dito, pero kahit papaano ay gumagalawa kahit mabagal, kahit na patuloy ang pagbagsak ng malakas ng ulan. Meron napansin si Sonnette sa mga sasakyan na nauuna sa kanila. Bumabaling ang mga ito pakaliwa o pakanan, papasok sa mga building na nakapaligid. “Motel!!! magkakabilang motel!!!” sa isip lamang ni Sonnette. Nagkaroon ng idea dito si Sonnette.
“Mang Natoy pasok na tayo sa kahit saan dyan, dali!!!” pag-uutos ni Sonnette.
“Huh? ano? Saan?” nalilitong sagot ni Mang Natoy.
“Kahit saan motel dyan, dali, Mang Natoy dali!!!!” tarantang utos ni Sonnette.
Bigla nalang pinihit ni Mang Natoy ang manibela para pumasok sa motel na pinaka-malapit sa kanila. Nakuha na din ni Mang Natoy ang gusto mangyari ni Sonnette. Kaysa makipagsapalaran sila sa kalsada, masmabuti pa na magsiguro sila at pumasok sa isang motel para palipasin ang ang lubhang masamang panahon. Dito masisiguro nila ang kanilang kaligtasan.
Marami din motorista ang nakaisip na pumasok sa mga motel para doon palipasin ang bagyo. Maswerte naman sila at meron pang natitirang silid na puwede nilang tuluyan. Dahil sa pagiging busy ng mga staff ng motel, dahil sa dami ng check-in, hindi na nila napansin ang mga itsura nina Sonnette at Mang Natoy. Kung hindi abala ang mga staff ng motel, mapapansin nila na halos mag-ama na ang itsura ng dalawa.
Nakahinga lang nang maluwag si Sonnette nang nasa loob na sila ng kanilang nakuhang kwarto. Agad tinawagan ni Sonnette ang kanyang mga magulang na nasa ligtas na siyang lugar. Sinabi nalang ni Sonnette na nakituloy muna siya sa bahay ng kanyang kaibigan noong college. Sinabi pa ni Sonnette na nasa mataas itong lugar kaya walang makitang pagbaha sa lugar. Nakahinga naman nang maluwag ang mga magulang ni Sonnette na malaman na nasa ligas na lugar na ang kanilang dalaga. Patuloy kasi ang pagsama ng panahon at hindi na ligtas para sa kanino man ang mastranded sa labas.
Napansin ni Mang Natoy ang pag-iiba ng aura ni Sonnette nang nakapasok na sila sa kwarto ng motel. Nakita ni Mang Natoy na kalmado na ang palagay ng dalaga. Pero napalunok ng laway si Mang Natoy nang nakita niyang tangalin ni Sonnette ang suot nitong blazer. Lumabas ang pang ilalim na suot ni Sonnette na white spaghette strap na blouse. Maganda ang fitting ng madulas na tela ng blouse ni Sonnette sa hubog ng katawan niya. Bumilis ang kabog ng dibdib si Mang Natoy sa nakikita niyang kakinisan ng balikat at leeg ng dalaga.
“Hay salamat. buti nalang at nakakuha pa tayo ng kwarto ano Mang Natoy? Kung nasa labas pa tayo ngayo hindi natin sigurado ang kaligtasan natin.” Masayang pagpapahayag ni Sonnette.
“Ah… eh, oo ang swerte natin…” maigsing sagot ni Mang Natoy habang nakaupo sa upuan na katabi ng maliit na lamesa.
Pinagala ni Sonnette ang kanyang paningin sa loob ng kwarto at napansin iyang maganda ang nakuha nilang kwarto. Ito siguro ang pinaka malaki at pinaka mahal na kwarto dito. Meron malaking kama, maliit na lamesa at meron pang sofa na tama lang sa dalawang tao.
“Ay order tayo ng makakain, hihihi nakakagutom ang pagpapanic ko kanina, hahaha” halata sa boses ni Sonnette na panatag na ang kanyang loob.
Matapos umorder ni Sonnette ng pagkain para sa kanilang dalawa at tumungo ang dalaga sa banyo para magfreshen-up. Naiwan si Mang Natoy sa may lamesa na may isang libong senaryo na tumatakbo sa isipan. “Tang-ina!!! Kasama ko ngayon si Sonnette sa loob ng isang motel!!!” Tigas ang tite ni Mang Natoy sa mga posibilidad na puwedeng mangyari.
Tumayo si Mang Natoy at nagpalakad-lakad sa loob ng kwarto. Naisipan niyang tawagan ang kanyang asawa para ipaalam ang kanyang kalagayan. Sinabi naman ni Mang Natoy sa kanyang asawa na nikituloy muna siya sa bahay ng isa niyang kaibigan. Sinabi na din niyang bukas na siya uuwi dahil hindi na kaya ng sasakyan na tumakbo sa taas ng tubig sa kalsada.
Matapos kausapin ni Mang Natoy ang kanyang asawa, napansin niya ang paglagaslas ng tubig sa loob ng banyo. “Nasa Shower si Sonnette” isip ni Mang Natoy. Agad na pumasok sa isipan ni Mang Natoy na hubot-hubad ngayon ang katawan ni Sonnette sa ilalim ng dutsa ng maligamgam na tubig. Umupo uli si Mang Natoy sa may lamesa at hindi mapakali dahil sa paninigas ng kanyang burat. “Tang-ina baka mahalata ni Sonnette na nalilibugan ako, nakakahiya, ahhhh” laman ng isipan ni Mang Natoy.
Matagal ang paliligo ni Sonnette kaya dumating na ang pagkain ay nasa banyo parin ang dalaga. Nakatulong naman ito para malibang nang kaunti ang isipan ni Mang Natoy dahil siya ang tumangap ng pagkain. Nakita ni Mang Natoy na bukod sa pagkain ay marami din order na inumin si Sonnette. Beer at bacardi cocktail drinks.
Inaayos ni Mang Natoy ang kanilang pagkain at drinks nang biglang…
“Uy nandiyan na food natin, yum….” tuwang bigkas ni Sonnette.
Nagulat si Mang Natoy sa biglang pagsulpot ni Sonnette sa kanyang likuran. Hindi niya napansin ang paglabas nito mula sa banyo. Humahalimuyak ang bango ni Sonnette na ngayon ay tanging bathrobe lamang ang suot.
“Kain na tayo, hihihi” pag-aanyaya ni Sonnette sa natulalang si Mang Natoy sabay upo sa may lamesa.
Magkatapat na kumain ang dalawa sa lamesa. Hindi mapagtuonan ni Mang Natoy ang kanyang pagkain dahil sa nakikita niyang pagsilip ng cleavage ni Sonnette.
“Mang Natoy, kain lang baka nahihiya pa kayo. Tayong dalawa lang naman ang nandito.” pagbati ni Sonnette kay Mang Natoy.
“Ah hinde naman, hehehe… sarap nitong mga order mo, panalo” sagot naman ni Mang Natoy.
Matapos kumain ay saka napagtuonan ng dalawa nga pag-inom ng mga beer at iba pang alcoholic drinks na ordrer ni Sonnette. Sa tulong ng mga alcohol na inumin naging madulas ang mga dila ng dalawa at bumalik ang karaniwang sigla ng kanilang pang araw-araw na kwentuhan.
“Bakit ba naisipan mo na mag-motel tayo? Siguro hindi na bago sa iyo ang pagmomotel, ano? hehehehe!!!” pang-aasar ni Mang Natoy kay Sonnette.
“Kayo Mang Natoy ah, bad kayo, hmmpp!!!” pag-ismid ni Sonnette. Pero hindi naman talaga galit si Sonnette. Laro lamang ito at alam ito ni Mang Natoy.
“Hehehehe, pero hindi nga? Hinde ka ba nadadala sa motel ng mga dating mga boyfriend mo? hehehehe” pagtulak ni Mang Natoy sa sitwasyon.
Sa mga oras na ito, hindi ang mga dating boyfriends ni Sonnette ang pumasok sa isip ng dalaga, bagkos ay ang matandang si Mr. Lim dahil ito ang huling nakapagdala sa kanya sa loob ng motel at kailan lang naman naganap ito. Bumalik tuloy sa isipan ni Sonnette ang maiinit na eksena na naganap sa kanila ni Mr. Lim ng huli siyang nadala nito sa loob ng isang motel.
“Oo…” maigsing sagot Sonnette.
“Anong oo? Nadala ka na sa motel ng isa sa mga dati mong boyfriend?” Ang bilis ngayon ng tibok ng puso ni Mang Natoy dahil sa libog.
“Oo sabi eh, kulit…” sagot muli ni Sonnette habang tuloy ang pagpasok ng mga eksena ng kantutan nila ni Mr. Lim sa kanyang isipan.
“Talaga? Eh ano…nadale ka ba ng mabuti ng boyfriend mo?” Malakas na ngayon ang loob ni Mang Natoy na magtanong dahil siguro sa dami na ng beer na kanyang nainom. Halata din sa boses ni Mang Natoy na meron nang pangangatal ang kanyang pagsasalita dahil sa…