by Yes Man
Tsismosong manyak. Iyan ang pagkakakilala ng mga tao kay Mhel. Madaldal ang lalakeng ito. Lahat yata ng tsismis sa kanilang lugar at sa opisina na kanyang pinagtatrabahunan bilang janitor ay alam niya. Hindi lang basta alam, siya pa mismo ang nagkakalat mismo ng tsismis.Dahil likas na mahilig sa tsismis ang mga babae, sikat siya o masasabing malapit siya sa mga chikas sa kanilang opisina.
Dahil dito inis o ingit din ang karamihan ng mga lalake kay Mhel dahil sa palagi itong malapit sa mga chikas sa opisina. Ang lalo pang kinasasama ng loob ng mga lalake ay hindi naman magandang lalake itong si Mhel. Masasabi nga na panget ang pobreng mama. Katamtaman lang ang tangkad ni Mhel sa bato-bato nitong katawan. Hindi naman nagpupunta sa gym itong si Mhel likas lang na bato-bato ang katawan. Maitim ang kutis nito na merong ‘bao’ na gupit ng buhok.. Kahit na anong gawing hawi ni Mhel sa kanyang buhok ay lagi itong nagbabalik sa pagka-bao. Malapad din ang labi ng 30 anyos na janitor, patsat ang ilong at mulagat ang mata.
Ang lalo pang kinapipikon ng mga lalake sa opisina ay ang pagiging simpleng manyak ni Mhel. Nakikita ng mga lalake na pasimpleng nahihipuan ni Mhel ang mga ka tsismisan niyang mga chicks kapag ang mga ito ay libang na libang na sa kanyang kwento. Lagi ding nakaboso itong si Mhel sa mga chicks. Konting tabi lang sa chikas sabay silip sa awang ng blouse at presto “cleavage”. Konting walis lang o lampaso sabay yuko, boom, panty. Pero ang pinakapaborito ni Mhel ang pagnakatalikod sa kanya ang babae ay tititigan niyang mabuti ang umbok ng pwetan nito para hanapin ang bakat ng panty ng dalaga. Kaya naman laging tigas tit ang loko habang ginagawa ang kanyang trabaho sa opisina.
“Hoyyyy!!! ano ginagawa mo dyan?!!! Maglinis ka nga. Nakatunganga kalang dyan eh!!!” pagalit ng isang staff na lalake kay Mhel.
Nahuli kasi itong si Mhel na nakatayo lang na merong malapad na ngiti sa kanyang malalapad ng mga labi. Napakamot ulo nalang si Mhel at lumipat ng pwesto. Pano naman kasi. Hindi mawala sa isip ni Mhel ang nasaksihan niya ng isang gabi ng pasukin niya ang conference room ng opisina. Nang una ay hindi niya mabuksan ang pinto ng conference room. Inisip niya na baka aksidente itong na-ilock mula sa likod kaya kinuha niya ang susi nito na pinagkatiwala sa kanya. Laking gulat niya nang mahuli niyang nasa ibabaw ng malaking lamesa ng kwarto sina Aura at Mr. Tapawan. Nasa ibabaw ni Aura si Mr. Tapawan habang naghahalikan. Napansin din Mhel na halos na nakahubad na din parehas ang dalawa.
Na shock pa nga si Mhel sa kanyang nakita kaya taranta niyang sinara muli ang pinto ng kwarto at patakbo siyang bumalik sa store room ng opisina. Ang lakas ng kaba ng dibdib ni Mhel ng mga oras na iyon pero nang magtagal ay napansin niyang matigas na matigas na ang kanyang ari dahil sa paulit-ulit na pag-alala sa kanyang nasaksihan.
“Mhel, pinapatawag ka ni Sir Tapawan sa opisina niya.” tawag naman ng isang staff na babae.
Medyo kinabahan si Mhel dito dahil hindi niya alam kung paano niya pakikiharapan ang vice-president ng kumpanya. Mataas kasi ang pagtingin ni Mhel kay Mr. Tapawan. Isa itong dambuhala sa tingin niya dahil sa katayuan nito sa buhay. Isa lamang siyang langaw kung ikukumpara kay Mr. Tapawan. Kahit na ba meron siyang natuklasan dito na na puede niyang pang ‘black-mail’, wala siyang lakas ng loob na bangain ang malapader na reptasyon ni Mr. Tapawan.
Hindi takot si Mhel kay Mr. Rodrigo Tapawan dahil alam niyang mabuting tao ito. Pero takot si Mhel sa taong nasa likuran ni Mr. Tapawan. Ang mismong may-ari ang kumpanya. Isang retired general kasi ang may-ari ng kumpanya at kilala ito sa pagproteksiyon sa kanyang mga tauhan na maasahan. Hindi lingid sa kaalaman ni Mhel na meron pina-salvage ang retired general dahil sa meron isang naglakas ng loob na guluhin ang buhay ng isa pa niyang mataas na tauhan sa opisina.
Magalang na kumatok pa sa opisina ni Mr. Tapawan si Mhel bago ito pumasok. Hindi alam ni Mhel na merong nakamatyag sa kanya nang pumasok na siya sa opisina ng vice-presiedent ng kumpanya.
Nakita ni Aura ang pagpasok ni Mhel sa opisina ni Mr. Tapawan. Buong magdamag na balisa si Aura dahil sa bunga ng paglalaro niya ng apoy sa opisina. Alam naman ni Aura ang dahilan ng pagpasok ni Mhel sa opisina ni Mr. Tapawan. Napaunahan na kasi ni Mr. Tapawan si Aura sa plano niya para masolusyonan ang gusot na kanilang nakasadlakan. Pera. Ang balak ni Mr. Tapawan ay operan ng pera si Mhel para sa katahimikan nito. Buwanan na sustento ang handang ibigay ni Mr. Tapawan kay Mhel. Ipagbubukas ni Mr. Tapawan si Mhel ng bank account at doon niya padadaanin ang sustento ng janitor. Ang halaga nito ay apat na doble ng kasalukuyan ng suweldo ng janitor. Malaking bagay na ito para sa isang janito na tulad ni Mhel pero barya lang ito sa laki ng sweldo ni Mr. Tapawan.
Makaraan ng isang oras….
Nasa kanyang lamesa si Aura ng tumunog ang kanyang cellphone Si Mr. Tapawan, tinatawagan siya. Sinagot ni Aura ang kanyang cellphone at naglakad ito palayo sa kanyang lamesa para walang makarinig sa kanilang pag-uusap. Lumabas muna si Aura sa kanilang opisina para makisigurado. Doon nalaman ni Aura na tinanggap ni Mhel ang pera na kanilang alok at nangako na mananahimik ito.
Merong pag-aalinlangan di Aura. Parang hindi puwedeng ganoon kadali lamang iyon. Pero sinisigurado ni Mr. Tapawan ni Aura na maganda ang pag-uusap nila ni Mhel at wala na siyang dapat ikabahala. Kahit na pumayag si Mhel sa pera na alok ni Mr. Tapawan, hindi naman alam ni Aura kung paano niya pakikitunguhan ang janitor sa araw-araw na pagkikita nila sa opisina.
Pero sa ngayon ay walang magagawa si Aura kundi tangapin na sinabing balita ni Mr. Tapawan at ikalma ang kanyang sarili. “Kung wala kang magawa sa sitwasyon, wala kang dapat gawin” Ito nalang ang pinasok ni Aura sa kanyang isipan at bumalik na sa kanyang lamesa para gawin ang kanyang trabaho.
Lunch time…
Masayang magkakasama sina Aura, Sonnette at Dharlene na palabas ng kanilang opisina para kumain nang….
“Excuse me miss Aura… meron lang sana akong tatanong tungkol sa flyers na pinakukuha mo…” sabat ni Mhel.
Biglang namutla si Aura sa gulat. Eto na ang kanyang pangamba. Hindi niya alam kung paano kakausapin itong si Mhel. Alam niyang hindi ito tungkol sa flyers dahil wala naman siyang inuutos sa janitor tungkol dito. Dahilan lang ito ng janitor para makausap siya.
Buti nalang at nakuhang makapagsalita ni Aura bago pa mag-isip ng iba ang kanyang mga kaibigan na si Sonnette at Dharlene.
“Girls una na kayo sa akin… ipakita ko lang kay Mhel ang mga flyers na pinapabuhat ko sa kanyan. Sunod nalang ako sa inyo.” parang walang anuman na sabi ni Aura.
Pumayag naman agad sina Sonnette at Dharlene dahil sa parehas na gutom na ang dalawa kaya naiwan sa opisina sina Aura at Mhel.
“Kala ko ba nagkausap na kayo ni…” mahinang sabi ni Aura nang nakalayo na sina Sonnette at Dharlene.
“Oo pero…mabuti na din siguro na magkausap tayo para… hindi tayo nagkakahiyaan dito sa opisina…” maasyos na pagkakasabi ni Mhel. “Sabay na tayong mag lunch para makag-usap tayo” dagdag pa nang janitor.
May pag-aalinlangan man pumayag na din na sumama si Aura kay Mhel. Naisip ni Aura na mabuti na iyong harapin niya ang sitwasyon para maliwanag na ang lahat. Minungkahi ni Mhel na kumain sila sa isang canteen sa ibang building. Wala silang ka opisina na naliligaw doon para kumain.
Gusto ni Mhel na maging panatag ang loob ni Aura sa kanya kaya pinipilit niyang maging normal ang kaniyang sariling pagkilos. Pagdating nila sa canteen ay bumili muna sila ng kanilang pagkain. Nagsarili sila ng bayad ng kanilang pagkain tulad lang ng normal na kilos ng dalawang magka-opisina. Pumuwesto sila sa isang sulok ng canteen para medyo mapalayo sa kadamihan ng tao.
“Uy Aura, huwag ka nang mag-alala tungkol doon sa nakita ko sa inyo ni Sir huh…sikreto nalang natin iyon” sabi ni Mhel habang sumusubo na nga kanyang tanghalian.
“Talaga, naku maraming salamat Mhel. Malaking utang na loob ko sa iyo, kung sa atin-atin nalang yung nakita mo, huh” masayang pasasalamat ni Aura.
“Oo, sa atin-atin nalang iyon, huwag kang magalala… iyon ay… hehehe” malokong sabi ni Mhel.
“Ano? akala ko ba…” biglang bagsak ang kasiyahan ni Aura at kita agad muli ang pag-aalala sa kanyang mukha.
“Oh, huwag kang malungkot diyan. Sabi ko naman sa iyo OK na tayo… iyon ay… kung pagbibigyan mo ang gusto ko… at alam mo naman siguro ang gusto ko.” sinabi ito ni Mhel habang tuloy lang sa pagsubo ng kanyang pagkain.
Hindi sumagot si Aura kaya tinuloy pa ni Mhel ang kanyang pagsasalita matapos uminom ng softdrinks para itulak ang kanyang pagkain. “Alam mo Aura, alam kong walang pag-asa ang isang tulad ko sa isang babae na tulad mo. Ang gusto ko lang naman ay matikman… este maranasan kung ano ang pakiramdam nang makadale ng isang disenteng, ehem-ehem, disenteng babae na tulad mo” parang panunuya pa ni Mhel kay Aura.
Parang napahiya talaga si Aura sa sinabi ni Mhel na disenteng babae siya. Pero eto pumatol sa isang lalake na may asawa. Hindi uli nakasagot si Aura dahil sa sinabi ni Mhel.
“Hindi naman ako garapal Aura eh. Kahit isang gabi lang… gusto lang talaga kitang matikman eh.” Sabat pa muli ni Mhel.
Ewan ba ni Aura pero hindi naman siya nagalit sa huling sinabi ni Mhel. Para bang proud pa siya na sa sinabi ni Mhel na gusto siyang matikman nito.
“Saka baka puede bang makakuha ng pahiyang muna mamaya… hehehe” Nang makita ni Mhel na hindi nakuha ni Aura ang kanyang ibig sabihin ay “Puede bang manood tayo ng sine mamaya, hehehe”
Napakunot ang noo ni Aura dito dahil sa hindi niya makuha ang gustong manyari ng panget na janitor na kaharap niya. Hindi na nagugustuhan ni Aura ang takbo ng usapan kaya tumayo na ito para umalis.
Pero bago pa makalayo si Aura ay… “Hindi naman kita kailangan pilitin eh, nasa iyo yan… bahala ka…” makahulugan na mga salita ni Mhel.
Hindi na nilingon ni Aura si Mhel at inis ito na umalis. Si Mhel ay parang loko na nangingiti habang tinutuloy niya ang kanyang pagkain. Hindi niya kayang bangain si Mr. Tapawan pero iba si Aura. Mistulang bagong salta lang ang magandang 21 anyos na dalaga sa mundo at gusto niyang sumugal dito. Pagnagsumbong ito kay Mr. Tapawan ay siguradong dedo siya. Pro kung hindi, makakadale siya ng primera klaseng laman.
Pinuntahan ni Aura sina Sonnette at Dharlene sa paborito nilang fastfood restaurant at nadatnan pa niya ang mga kaibigan sa gitna ng kanilang pagkain.
“Oh girl mukha maiinit ang ulo mo” pansin agad ni Dharlene
“Ah wala ito, kainis lang kasi itong si Mhel, hina kumuha ng utos, ngayon lang tuloy ako nakasunod…” pagdadahilan ni Aura.
“OK lang yan sis, bili ka na ng food mo para lumamig na ang ulo mo, hihihi” pagpapalamig naman ni Sonnette kay Aura.
Ganoon nga ang nangyari. Bumili ng kanyang pagkain si Aura at sinaluhan ang kanyang mga kaibigan sa pagkain. Kahit papaano ay nalibang ang isip ni Aura at nakalimutan niya saglit ang problema na kanyang nakakasadlakan.
Matapos nang kanilang tanghalian ay bumalik na sila sa kanilang opisina at sa kanikaniyang lamesa. Paupo palang si Aura sa kanya cubicle ay napansin na niya agad ang isang piraso ng papel sa ibabaw ng kanyang lamesa. Umupo muna si Aura at tinitigan ang nakatuping papel sa ibabaw ng kanyang lamesa. May kutob na si Aura kung kanino nangaling ang papel na ito at parang wala siyang lakas ng loob na damputin ito.
Kumuha muna si Aura ng hangin para ikaalma ang kanyang sarili at damputin ang papel sa kanyang lamesa. Tama ang hinala ni Aura. Kay Mhel nga nangaling ang sulat.
“Sine, _____ Mall, 8:00PM” ito lang ang nakasulat sa papel.
Kahit gulong-gulo, pinipilit ni Aura na ipirmi ang kanyang isipan. Ayaw ni Aura na paratingin kay Rodridgo ang panghaharas ni Mhel sa kanya. Takot siya na umabot ito ang sitwasyon sa isang pisikal na komprontasyon sa pagitang ng dalawang lalake. Naisip ni Aura na kailangan niyang kumilos sa kanyang sarili para masolusyunan ang problema nila ni Mr. Tapawan.
8:30PM sa loob ng isang mall…
Naglalakad si Aura sa patungo sa lugar na tinutukoy ng oportunista nilang janitor. Inaaya pa nga kanina si Aura ng kanyang mga kaibigan na sina Sonnette at Dharlene na magpunta sa isang bar para mag-inom pero tinangihan niya ang mga ito at nagdahilan na masama ang kanyang pakiramdam at gusto na niyang umuwi para magpahinga.
Nang marating ni Aura ang lugar nang tagpuan ay hindi niya makita si Mhel. Luminga-linga si Aura sa paligid para hanapin ang kanilang panget na janitor. Napatingin si Aura sa kanyang relo at nakita niyang mahigit 30 minutos na siyang late sa oras na binangi…