Makalipas ang ilang minuto pagbubuhat at paglilipat ng bagahe ay natapos ko rin. Napansin ko na nakaupo lang sa sofa si Sophie at tinitingnan ang loob ng bahay. Siguro ay naliliitan si Sophie sa bahay nato kasi sa Baguio ang pagkakaalam ko ay mala mansion daw ang bahay nila papa doon. Ewan ko kung medyo “exaggerated” lang si papa o ganun lang doon talaga.
Dahil nga sa gabi na at medyo gutom na din ako,naglakas loob ko nang tinanong si Sophie kung gutom na siya (in an English way), at sabi niya “kind of”. Kaya sinabahan ko muna siyang maghintay at magluluto muna ako. “Would you like to eat pasta?”, tanong ko sa kanya. And yes, gusto niya daw. Pero bago ako nagluto, inihatid at ipinakita ko muna siya sa kanyang kwarto nang sa gayun ay makapag-ayos siya. Pagkatapos ay dumiretso na ako ng kusina at nagluto.
Makalipas ang ilang minuto, ay tinawag ko siya upang kumain na. Mailang beses ko siyang tinawagan pero parang walang sumasagot kaya pinuntahan ko siya sa kanyang kwarto, ngunit hindi ko siya makita.
Pagkalabas ko nang kwarto niya at saktong pagbukas ng pinto ay nagkasalubong kaming dalawa. Biglang nanlaki ang mga mata ko dahil tanging tuwalya lang ang nakatakip sa kanyang katawan. Kaya \ wala siya sa kanyang kwarto ay naligo pala ito sa banyo which is located at the right outside corner of my room.
I was kind of mesmerized and startled at the moment, nung nakita ko talaga na ganun si Sophie. Her skin and face kind of remind me of someone. Huhu. “Please don’t. Please stop what you’re thinking. Please wake up yourself, Cristof!” Yun nalang nasabi ko sa sarili ko.
Nang nagising na ako sa reality, sinabihan ko si Sophie na “Ah. I thought you were in your room, I was gonna call you cause we’re about to eat. And then this. Sorry. I shouldn’t be here.” Then nagreply siya na “Oh, it’s okay. I think it’s my fault not telling you earlier I was going to bath. But thanks for calling and reminding me. You can go ahead, I’ll catch up once I dress up.”
At dun nga, ay umalis na ako at pumunta nang sala upang ihanda ang pagkain. Ilang sandali ang lumipas ay dumating na nga si Sophie. And yes, I was caught again by the way she looks and dress. Nakasuot siya ngayun ng loose white t-shirt and short skirt. Ewan ko if natural na ba talaga sa mga korean girls ang ganung attire. But for me its kinda look cute yet alluring. Huhu. Stop! Please stop!
Habang kumain, ay napag-isip isip ko na itanong ang kanina pang bumabagabag sa akin at hindi maialis sa isip ko at naghahanap talaga ng kasagutan. Kaya naglakas loob na kong nagtanong na ” Do you know how to speak Tagalog, Sophie?” —- “Yes. Oppa. Marunong ako magtagalog. Kasi eversince nung bata pa ako, tinuruan na ako ni daddy magtagalog while mommy taught me how to speak english and korean. And so I’m kinda fluent of those language.
Hahaha. Napatawa na lang ako. All this time nagtatagalog pala tong palakang to. Eh esteng Sophie to. Sana all fluent. And again with that “oppa” thing. I don’t think I can get used to it. It feels really cringy.
Pagkatapos naming kumain ay sinabihan ko si Sophie na bukas ay mag-eenroll na kami sa school na aming papasukan this year and since she is a transfer student kailangan ko din siyang i-tour at i-orient sa school kaya kailangan namin maging maaga bukas dahil na rin magiging mataas ang linya ng enrollment ngayun since halos ng mga students gusto ang late enrollment. Ewan ko ba.
“Ako na magliligpat at maghuhugas ng pinagkainan natin, you can go ahead sa room mo if you feel sleepy”.
“No, Oppa. Nakakahiya naman kung ikaw pa ang maghuhugas ng pinagkainan natin. Don’t worry let me do the work since nakatira ako dito, let me do some house chores. I don’t want to feel spoiled, so please let me do the dishes, Oppa”
Dun palang, ay hindi na ako nakatanggi at siya na nga ang pinaghugas ko ng plato. Di na rin talaga ako tumanggi since I can feel the tiredness of my body right now at init na init na din talaga ako. Gusto ko na talagang maligo at makatulog na din para maaga akong makagising bukas.
Before na aalis na sana ako ng kusina ay hindi ko mapigilang tingnan si Sophie habang siya ay naghuhugas. Kitang-kita ko kung gaano kabiyaya si Sophie sa kanyang likuran dahil kahit loose shirt ang suot nito ay hulmang hulma mo talaga ang kanyang “healthy ass”. Oh. Again please stop, Cris. You’re thinking dirty again. Bago pa man talaga ako malibugan, ay umalis na ako sa kusina at pumunta na nang banyo upang maligo.
Before I went to my room, I tsineck (check) ko muna kung wala na ba si Sophie sa kusina at wala nga siya sa doon. Nang papunta na ko ulit sa aking room ay bigla namang pagkabukas ng pinto sa room ni Sophie. And at this very moment it feels like de javu. Parang nangyari na to kaso the other way around. Nakita ni Sophie na tanging tuwalya nalang ang bumabalot sa aking machong katawan with six packs abs. hehe. Flex ko lang katawan ko.
And at that moment I saw Sophie’s face na parang nagblush. I don’t know if bakit siya nagblush but she suddenly ask me if, katatapos ko lang ba daw maligo. And I said “yes”.
After that, hindi na nagsalita si Sophie at dumiretso na sa banyo. Kinda awkward again. Hehe. Kaya dumiretso na lang din ako sa kwarto upang matulog na dahil pagod na pagod talaga ako. Hindi na ako nagbihis at humiga agad.
———
It was exactly 5 am nang nagring ang alarm ko. It is the time for me para maghanda ng almusal at babaunin namin for the rest of the day. Pumunta ako ng kusina at biglang gulat ko ng nakita ko si Sophie.
“Ey, Sophie. Why so early? Akala ko tulog ka pa.”,sabi ko sa kanya
“Hm, maaga lang talaga ako nagigising Oppa, and besides I wanna know and help you sa mga morning chores”, Sophie replied.
“Really? Ah okay. Since nandito ka na rin. I wanna ask you. Marunong ka ba magluto ng itlog ko? Ay mean, itlog ng manok.” (Geesh.. what a maniac)
“Yup, Oppa, alam ko. How should I cook it? Fried, scrambled or boiled?”
“um.. I think it’s better if some of it are scrambled and some are fried. I don’t prefer boiled” reply ko sa kanya
” yup! Oppa. Me too. Di ko rin gusto ng boiled”
“ah, haha.. um. There are also hotdog and bacon in the refrigarator. If you don’t mind, you can also cook them”
“okay, Oppa. Don’t worry I got it.” — sophie
” ah, okay. Ako naman ang magluluto ng babaunin natin. Would you like fried chicken and some vegetable salad dressing?”
“Yes, Oppa. I would love that”
Buti na lang talaga namana ko ang galing ni papa sa pagluluto kasi at least may maipagmamayabang ako sa kapatid ko. Haha.
After a while, ay natapos na akong magluto at ganun din si Sophie. Inihapag na namin sa lamesa ang almusal at aktong kakain na sana…