Yuh-dong-seng Chapter 3: Black-out

Almost 3pm na din nang makauwi kami ng bahay ni Sophie and I can tell that shes’s slightly exhausted.

Me: Sophie, you can go ahead sa room mo and take a rest. You must be exhausted. Ako na bahalang maghanda ng dinner at I’ll make sure na may KANIN na.

Sophie: Haha.. Thanks. Oppa.

——

Bandang 6pm nang nagdinner kami ni Sophie at pansin kong very refreshing tingnan siya ngayun di tulad kanina na pag-abot namin sa bahay na medyo exhausted. Iba talaga nagagawa ng ligo. Haha. Di tulad ko hindi pa nakaligo simula pa kanina ng umuwi kami.

Me: um. Sophie, what is your first impression sa school? Do it seems ok to you?

Sophie: about that Oppa, medyo naninibago ako since transferee ako and I noticed lang kanina sa school, there are lot of students looking at us. Are you that popular, Oppa?

Me: me? hahaha.. to tell you the truth.. its 100% nothing to do with me. I’m just a regular guy nga sa school. The truth is hindi sila nakatingin sa atin, kundi sayo lang Sophie.

Sophie: ha? Why do you think so, Oppa?

Me: I don’t know, maybe cause you’re a new student. Syempre nacucurious lang siguro sila. Um .. the other reason could be .. that ….you’re pretty. I guess..

Sophie: Hahaha.. really, Oppa? Do you also think I’m that pretty para tingnan halos lahat ng students na nandun?

Me: Ha? Haha..

Pano ko ba sasagutin tung tanong to. Teka, di ba niya alam na sobrang ganda niya? Have she not looked at her mirror?

Me: Yah, I think so.. haha.. baka ganun nga..

After saying that, she suddenly giggles. Really? Did she just really giggled?

Nang malapit na matapus ang hapunan, tinawag ko ang atensyon ni Sophie.

Me: Sophie, pwede makiutos?

Sophie: Yup, Oppa. Anu yun?

Me: Can u do the dishes? Medyo init na init na kasi ako at kailangan ko na maligo. Okay lang ba?

Sophie: No worries, Oppa. Ako na maghuhugas. Easy.

Me: um.. sige .. Thank u Sophie.

Hay salamat. Akala ko di siya mauutusan buti na lang talaga at pumayag, makaligo na nga.

—–

Pagkatapos kong maligo, dumiretso na ko sa kwarto para makapagbihis ng pantulog, and yes pag natutulog ako ay nakaboxer shorts lang ako at di nako nagsusuot ng underwear since mas gusto kung magaan at presko yung feeling ko pagnatutulog ako. Nang makahiga at matutulog na sana ako sa aking kama ay ….biglang… nagbrown-out…some prefer to say it as “black-out”. Then.. umilaw ulit.. then nagbrown-out ulit.. maka-ilang ulit nga tong nagbalikbalik.. from On to Off again.. ginawa bang christmas lights ang ilaw namin.. huhu .. sigurado tataas ang bill ng kuryente ko nito.. Ilang cycle pa ay tuluyan na talagang nagbrown-out.. at di na bumalik sa pagkakailaw.

Hindi na man problema sakin kung may ilaw ba or wala since hindi naman ako takot sa dilim, mas gusto ko pa nga ng madilim eh… ibang dilim.., haha

Ilang minuto pa lang ang nagdaan ay may narinig akong kumakatok sa pintunan ng aking kwarto at tinawag ako.

Sophie: Oppa?

Nagtataka ako ba’t kumakatok si Sophie.

Me: Yes, Sophie? Anong problema?

Sophie: Oppa, can I ask a Favor?

Me: Yes, sophie.. anu yun?

Sophie: Can you let me in, in your room? May gusto lang ako irequest.

Hmm? Wut tha? Bakit gusto ni Sophie pumasok ng room ko? Don’t tell me na…..
Me: Ha? Ah okey, sophie, just wait for a bit.. I’ll let you in..

Dali-dali akong nagbihis ng pang-itaas since wala akong saplot pagnatutulog. Then binuksan ko na ang pinto. Pagbukas ko ng pinto ay pansin ko sa mukha ni Sophie na parang takot na takot ito, siguro ay ayaw niya pagmayblack-out o sa madilim na lugar. Di ko rin mapigilang tingan ang kanyang suot-suot na pangtulog which is nakapajama siya at pink shirt, may dala pang sariling unan. Huhu.. I don’t know where is this going.. may kutob na ‘ko. Kahit madilim ay kitang-kita ko ang mga ito since nakaflashlight sya gamit ang kanyang phone. At pinatuloy ko ito.

Me: oh , Sophie, pasok ka..

At yun nga ay pumasok si Sophie..

Me: um.. what request do you have for me pala, sophie?

Sophie: mmm. . Oppa, can I sleep here tonight?

Fuckkkk … I knew it… I know this day will come.. but why now? Haha

Me: ha?.. mm.. sophie.., may problema ba sa room mo at ayaw mong matulog duon? Let me fix it. May gagamba ba, ipis, centipedes o anu pang insekto nandun?

Sophie: It’s not that Oppa, to tell you honestly I have a condition called Lygophobia or being in a dark place kaya takot akong matulog sa room ko na ako lang mag-isa. Also, I’m really scared of ghost. That is why kung pwede Oppa, dito muna ako matulog habang di pa bumabalik ang kuryente? Please, Oppa, just this night.

Di ako makapaniwala sa narinig ko at di ko rin alam ang isasagot ko sa kanya, pero wala din naman kasi akong magagawa since takot na takot ito, sabayan mo pa ng malakas na ulan sa labas na may konting pagkulog at pagkidlat… — ayun kay Kuya Kim… haha.. sino ba namang babae talaga ang di-matatakot. Kaya pumayag na lang ako.

Me: ok , sophie.. I understand.. you can sleep here in the bed, dito na lang ako sa sahig maglalatag ng higaan ko.

Sophie: no, oppa. I can’t make you sleep there. Pwede naman tayo magtabi, I mean we could share the bed since malaki naman ito.

Like wut?? Oh no… naiisip mo ba ang iniisip ko? Are you thinking, what I’m thinking? Are you? Huhu.. holy goat .. please help me..

Wala na akong nagawa at pumayag na lang ako.. napakacute kasi ng eyes nya at di mo talaga makuhang tanggihan ang mukhang yun..

At ayun nga ay, tumabi na ko sa kanya, ay este.. pumuntang bed para humiga.. Dinistansya ko ng konti ang aking sarili upang di sya mailang. I hope, di…