“Ipapasok ko na ang akin, ha?”
“Sige…” sang-ayon ni Diana, nakangiti.
Nilagyan ni Chito ng unan ang puwitan ni Diana, ipinabukang mabuti ang mabibilog na hita. Itinutok ang galit na galit na sandata sa nakabukang lagusan na basambasa sa dagta. Hinawakan ni Chito ang sariling sandata at dahan-dahang ipinasok ang ulo sa makipot na lagusan. Pumasok ang ulo, hanggang gitna. Umungol si Diana nang maramdamang may kirot sa loob. Inalo ito ni Chito. Humugot at bumaon si Chito nang alalay na alalay, hanggang gitna lang ng kanyang sandata ang bumabaon.
Nang maramdaman niyang muling nasasarapan si Diana, dahan-dahan niyang ibinaon ang matigas na sandata na ibig nang sumabog sa pagtitimpi. Pabaon nang pabaon ang ginawa niyang pagpasok sa masikip na lagusan. Hangang sumagad iyon sa kailaliman. Parang sinasakal ang kanyang pagkalalaki sa loob ng maliit na lagusan ni Diana. Humuhingal sa hirap ang dalaga. At sinimulan niyang humugot at bumaon. Sagad na sagad ang bawat pagbaon, hanggang maramdaman niyang rumaragasa na ang kanyang kasukdulan. Inilapat … .niya nang mariin ang sandata, baung-baon sa masikip na sinapupunan, sabay yakap sa malambot na katawan ni Diana. Mariing naglapat ang kanilang mga bibig. At bumulwak ang dagta ng kasukdulan ni Chito! Sumabog sa kailaliman ng sinapupunan ni Diana.
Ang init ng dagta ay bahagyang nagpaalis sa kirot na nararamdaman ni Diana. May naramdaman itong sarap sa init ng dagtang sumabog sa kaloob-looban ng sinapupunan. At mahigpit itong napayakap sa bayaw, himihingal, dumaraing sa sarap. Minsan pang inangkin ni Chito ang hipag. At muling sinabugan ng dagta ang sinapupunan nito. Kung hindi nakadarama ng kirot si Diana, hindi pa sana siya titigilan ng hipag. Gigil na gigil siya sa maganda at malambot na katawan ng batambatang hipag. Magkayakap silang natulog.
Magkayakap pa rin sila nang magising nang umagang iyon. Tamang-tamang araw ng Linggo, pagkaalmusal nila’y nagpaalam ang katulong para sa maghapong off-day. Binigyan ni Chito ng pera at sinabing maghapon itong mamasyal.
Pagkaalis ng katulong sa sabay na naligo sina Chito at Diana. Sa banyo, sabik na sabik nilang pinaglapat ang kanilang mga hubad na katawan. Walang tigil sa pagpisil at pagpiga ang mga kamay ni Chito sa napakagandang mga suso ni Diana. Wala ring tigil sa paglalaro ang palad ni Diana sa tigas na tigas na sandata ni Chito.
Sa kama, magkabaligtad na muli nilang sinipsip ang kanilang mahahalagang bahagi, at nang malapit na sila sa kasukdulan, pumuwesto na si Chito sa ibabaw na makinis na katawan ni Diana. Muling ibinaon ang malaki at mahabang sandata. At sa pagkakataong ito, bagama’t may hapdi pang nadarama si Diana, nakaramdam na siya ng sarap ng kasukdulang walang katulad!
Ilang araw lang, nagpaalam na ang katulong para umuwi sa lalawigan. Hindi na nagtangkang humanap pa si Chito ng kapalit. Mas mabuting masolo nila ni Diana ang bahay. At pagkalabas niya sa opisina, nadaratnan niya ni Diana, mabangung-mabango. At gigil na gigil naman niyang aangkinin ang napakaganda nitong katawan, na lagi namang kinasasabikan ni Diana dahil sa sarap na ngayon lang niya nalalasap sa tanang buhay niya.
Nang magsilang si Fely sa isang ospital sa Batangas, minabuti na ni Chito na dumuon na muna ang kanyang mag-ina upang mapangalagaan nang husto ang ina nito. Nagpatuloy naman sila ng halos gabi-gabing pagtatalik ni Diana. Dinala pa ni Chito sa isang magaling na hilot si Diana upang mailihis ang matris nito at di magbuntis.
Nagpasya si Chito na doon na sa Batangas itira ang kanyang mag-ina. Ipina-ayos niya ang bahay ng mga biyenan upang magkaroon sila ng sariling silid doon. Ayaw na ring pumayag nina mang Claro at Aling Auring na umalis pa roon ang kinalolokohang UNANG APO. Tuwing sabado na lang ng hapon umuuwi sina Chito at Diana upang gugulin ang araw ng Linggo roon. Muling luluwas ng Maynila pag lunes, at isang linggo na naman silang magpapakaligaya sa walang kahulilip na sarap ng pagtatalik.
Kung kailan matatapos ang mainit na pagtatalik na ito, tanging panahon lang ang makakasagot. Hanggang sa kasalukuyan, maligayang-maligaya sina Chito at Diana sa kanilang nakaw na ligaya sa kanilang nakaw na daigdig. Sa kanilang isip at paniniwala, wala silang ginagawang kasalanan. Ang ginagawa nila’y karaniwang nagaganap. Iyon ang takbo ng buhay ng tao.