My Lover

My name is Franz (not my real name), 35 years old and a working professional. I was once married and had a baby who died at birth and my ex-wife left me for good. Here’s my story/ies…

Ang (mga) kwento ko ay nais kong i-share sa lahat ng mga kagaya kong may mga pantasya, nakatagong interes at saloobin pagdating sa kanilang seksuwalidad o seksuwal na pangangailangan. I will do my best to give you an in-depth look of my sex life and my erotic sexual encounter with my lover/colleague. This is a true story that began around December of 2019. During the Christmas break of all schools.

Kakapasa ko noon sa ranking ng mga teachers na gustong makapasok sa public school. I was a former college instructor sa isang unibersidad dito sa probinsiya. After the completion of my Masters degree, in-absorb ako ng university admin. to teach and be a part of their faculty.

By the way, in case you are wondering, I am of Spanish and part-French/Filipino descent. 5’8” and with an athletic build. Moreno. Some friends say I may look like the younger George Clooney or si Pierce Brosnan, yun nga lang mas brown sakanila. hehe. And yes, I am well-endowed with an 8 inches+ tool with a girth of 2.6 inches. Yes, sinubukan kong sukatin noon out of curiousity.

Going back, December of 2019, I am freshly out of my previous work and recently got officially separated from my ex-wife. No love lost there, within a month nakahanap naman siya ng mayamang negosyante. I am poor by status. My father left my mother when I was just 6 and si Mama ko ang nagtaguyod sakin ever since. I only know my Dad through photos. My Civil Service appointment is dated December 01, 2019 as officially signed, so I get to report to my new school at that time. Most of the faculites were either old and seasoned or newly hired like me, pero fresh starters talaga. In my case, I have had several years of experience na sa private school.

Heto na. That first week, I was introdcued to several department heads and one of them, unkowingly would be my future ‘secret lover’.

“Hi mam, nice meeting you po. I am Franz.” umpisa ko. “Hello po sir, nice to meet you din, ako naman po si Lyn” (not her real name here).

Lyn was reserved, at hindi magsasalita kung hindi mo kakausapin. She is wearing her large eyeglasses that day. By any chance, siya yung tipo na hindi naman totally pansinin or shall we say, typical na mukha pero may malakas na alindog. I observed her figure, hindi naman sa pagiging ‘manyak’ pero talagang mapapansin mo yung butt niya. Well-rounded and matambok talaga (J.Lo ass). Physically, she is around 5’2”-5’4”, chubby or voluptous yung pagka chubby niya. Her eyes are like that of a Korean mestiza, her skin is morena. Mukhang inaalagaan nya yung kulay at balat niya base sa itsura nito. She has a firm handshake with a soft touch on her skin when we get to introduce each other. Her hair is wavy and neat, short hair just below her nape. Straight body siya maglakad. Hindi kalakihan ang boobs but it complements her overall physique.

That day went on un-remarkably. I am still adjusting of course. The paperwork and clutter of public school is not what I expected. Grabeng hassle and hustle ang kailangan. Big adjustment and time management is what I need to fulfill.

Later that day, I was asking my school head about certain paperworks. “Mam, paano po ito? ..etc .etc..?”

“Hi Mr. Ramirez, Ms. Lyn can help you more with that, I believe same department kayo? I have this PTA meeting in 5 minutes. I am truly sorry.” “OK po” tanging sagot ko.

So, nagpunta ako sa desk ni Lyn. She seems very busy sa laptop niya. ” I am very sorry Ms. Lyn, I need to bother you with this trivial paperwork. Inutusan ako ni SH(School Head) na sayo ko itanong ito…”

“Yes po?.. ah bale ganto iyan sir ( etc etc etc…) ” Habang ineexplain niya iyon, for some reason ang tanging tumatak sa isip ko ay yung pabango niya at yung halimuyak ng pinaghalong pawis niya. I noticed her lips moving closely, intensely. I don’t know bakit ganun yung feeling ko at that very moment. But it was like that. Para bang gusto kong halikan ng banayad yung leeg at labi niya. My quick daydream was cut short when she said “Sir, OK na po ba? anything else po?” “Ahh.. sorry po, itong isa naman mam?” Pasubali kong tanong, just to get my bearing. I do not know kung napansin niya akong nakatitig sa labi niya habang nag-eexplain siya.

When she’s done, I did not really understand most of what she said. My thought swirls around that part of fantasizing her. I don’t know what came to me. I went back to my chair thinking about her scent and lips. Ambango niya at napaka-sweet ng scent. Yes, nalilibugan ako. (Bell Rings) Back to reality. It was already 4:30 in the afternoon. That would be my call time. Ang bahay ko ay 30kms away mula sa school designation ko. I was lucky enough to secure a 2nd hand car nung nasa private pa ako at nakapag-loan ako ng pambili. Unfortunately, nasa shop yung sasakyan ko until next week. Commute mode ako.

Habang papalabas ako ng gate, dala-dala lahat ng epektos ng eskwelahan, “Sir Franz?, saan ka po?” “Ano po yun, sorry?” medyo nalito ako sa tanong. She was asking saan ako sasakya or uuwi.

“Dito lang po ako sa may sakayan ng jeep mam, 2 rides lang po” sagot ko. “Saan po ba kayo nakatira?” “Sa may ****** pa po eh”. “Sakto sir, dun ako madalas dumadaan, kaso sa bandang kanto niyo lang po.” alok niya.

“Talaga mam? ok lang po, isang trike nalang nun. Ok lang po talaga?” tanong ko sabay nahihiyang ngiti. “Oo naman sir, sayang naman pasahe mo sa isang byahe, lalo na wala pa yata kayong sweldo for this month?”

“Ay opo, 1 full month processing daw po yung mga newly assigned teachers” sabay kamot sa ulong nakangiti. “Welcome to the club sir, masanay kana sa mga late salaries at immediate paperworks” sagot nitong nakangiti.

Nahihiyang medyo napipilyuhan ako sa sarili ko. Simpleng ganda ang taglay ni Lyn, tipong hindi mo kakikitaan ng kaartehan sa katawan, maski alahas wala ito. Pansin ko, yung palasing-singan niya. Wala itong singsing pero halatang may marka. Diko na tinanong. First time palang naming magkakilala.

Medyo awkward yung byahe para sa akin since hindi ako sanay na ako ang pasahero. Rush hour nung mga oras na yun, at ang usad ng traffic ay napakabagal dala din ng thunderstorm. “Mam salamat talaga sa alok ha?” una kong sambulat. Break the ice, ika nga. “Huh? para saan sir? etong pagsabay mo? Grabe ka naman, maliit lang na bagay to.” sagot niya.

“Di po ako sanay na ako ang pinapag-drive, madalas kasing ako ang driver. Nagkataon na kelangan kong magpapalit ng clutch assembly sa kotse ko.”

“Oo sir no? para ka ding may isang anak na ginagastusan” saad ni Lyn. “Oo mam, ramdam ko din minsan lalo pag sakto lang ang budget for the month” sagot ko.

“Sorry to ask sir, I do not mean to pry, may pamilya na po kayo? anak? asawa?” medyo naiilang niyang tanong. Sumagot ako bigla at diko namalayang ikinukwento ko na pala yung buhay ko at yung hiwalayan namin ng asawa ko – in a very brief summary. haha

Nabigla siya at parang napa-wow or para bang “I am sorry for you” na expression sa mukha niya. Mulha ng simpatiya o pagkamangha, pagka-awa, hindi ko lubos na mawari. Traffic padin. Zero visibility halos kaya mabagal din ang usad at takbo namin. Inaasahan kong aabutin kami ng dilim sa daan dala ng may ginagawang section ng daan sa main road na tatahakin namin.

Napa-buntung hininga si Lyn, kaya nag-alok ako. “Mam, safe driver ako. Palitan kita?” mahinahon kong alok. “Ok lang po ako sir”. I insisted, “This is the least I can do mam, kung ititiwala mo tong car mo, kahit hanggang sa amin lang” sabay ngiti. “Sige sir, as long as ayos lang sayo” ngumiti ako ulit. This time with a thumbs up.

Nang marating namin ang isang open space sa gilid ng daan, nagpalitan kami. Mabilis lang at patakbo dahil sa ulan na din. Nagkabamgga kaming pasalubong sa isa’t isa, Although it wasn’t too hard napa-‘Aw!’ siya. “Ooops! Sorry mam” sambit ko. At dagli dagli kaming dumiretso sa kanya-kanyang pinto. This is it again. I can’t understand why I am so horny, I just touched her breast, momentarily during the bump. And it was really nothing. But my mind says otherwise.

I started to drive as she is drying her arms with her hanky. At ayun na naman yung pabango niya with a sweaty scent. It really gets into my nostrils. My tool began to stiffen.

“Ang soft ng steering mo mam” pauna ko, “nakakapanibago lang sir, kasi dati medyo matigas yung manibela nung kotse ng mister ko”, “Aah married na po pala kayo, honestly, hindi halata” pambobola ko. But seriously, if she didn’t say it, she can pass for the look of a single woman. “Ha. Ha. Ha. Ikaw sir Franz, bolero ka pala” sabay ngiti niya.

“Seryoso po mam, (with my poker/straight serious face) Kung di niyo po sinabing kasal kayo eh ang buong akala ko single pa kayo”. Medyo nagseryoso siya at namula ng bahagya ang pisngi. “If that is true, salamat sa complement mo sir” nahihiya niyang tugon.

Bumawi naman ako agad just to relax the convo. “How long have you been married? if you really do not mind me asking” pauna ko. “12 years and going, with two kids” diretsong sagot niya. It seems she wanted to say more but for some reason she kept it to herself. I did not pursue to follow that lead. The rain is getting worse and some roads are getting impossible to tread dahil sa bahang dumadaloy. “Gagabihin yata tayo mam” sabi ko. “Ok lang sir, importante po safe tayo”. “Mam baka po may makakita sa atin sa daan baka ano isipin ah?” pabiro kong tanong. “Alam mo sir ang tao, kahit anong ganda ng gawin mo, kung gusto kang pasamain, magiging masama ka sakanila” seryoso g sagot niya.

“Wow! mukhang may hugot kayo diyan mam ah?” “Ahehehe wala sir,” She really seems to be very interested in sharing or opening up but something is holding her back. So I took the bold and brave approach.

“Is something wrong going on with the married life?” mariing tanong ko. “I do not mean to pry since we have just met and known each other for like 7hours (sabay tingin sa relo ko) I am sorry if I am being too chismoso. Honestly I am a bit intrigued since dumaan ako sa relentless battle ng buhay may asawa – I know one when I see one”

“Well at least I can share something to someone who is fresh and hopefully hindi judgemental” sabi nito na may seryosong mukha.”Try me” sagot ko naman.

“Well, recently we have drifted farther, 12 years, and everything is anything but a simple companionship. We are simply falling out. We would yell or fight over something very small. He loses his temper easily. We teally tried hard to tie things up but it simply won’t.”

“You mean like counselling? honeymoon part 2?…” tanong ko. “Nope, they simply did not work. Maybe dahil may karelasyon siya” sambit niya.

I was surprised. Then I asked further “I am sorry. How? did you catch them? or him, like texts or chats?”

“Nakaligtaan niyang isara yung dummy account niya” sabi ni Lyn, na parang satisfied siya sa investigatory abilities niya, sabay tawa. “Lasing na lasing siya that night, naiwan niya yung phone niya sa may sala namin, the next morning na babangon ako to prepare for breakfast and work, ayun nakita ko. So I kept things to myself for 4 years now, up to this day, nagsasama kaming as if wala akong alam”

“Wow!” tanging sambit ko na may tonong pagka-dismaya. Palibhasa hindi ko ugaling mang-two time. I must admit lalaki padin ako, nandyan parin ang libog, pero sa aspeto ng panloloko sa babae, di ko din maisip. Siguro dala ito na ang Mama ay naiwanan ng ama ko, kaya sabi ko sa sarili ko noong doble kayod si Mama para itaguyod ako na ‘hinding hindi ko gagawin ang kahit na anong bagay na ikakasama ng loob ng isang babae.’

Going back, ayun nga. Kwentuhan kami ni Lyn. Q&A sa mga medyo personal pero siya ang kusang nagshe-share nito. Ramdam ko ang pagod at dismaya sa tono niya. “Alam mo bang at some point naging insulin resistant ako, kaya bumigat ako? dala ng lahat ng problema na din.” sabi niya sabay tawa sa sarili. “Seriously mam, bagay mo yung figure mo” diko alam if that remark was too open and direct, pero ito ang talagang gusto kong sabihin sakanya.

“Oh my! malabo na yata mata mo sir.” pabaling niya. “Sorry mam if that was too direct, I mean I really like that figure, yung medyo may laman.” pabiro kong dagdag. “Hindi ko talaga tipo yung parang paseksi masyado. Parang Nakakailang, feeling ko trying so hard ang mga ganun kasi. They are trying to be ‘someone’ na hindi totoong sila” I said it with a serious note.

“That is a good one sir Franz” si Lyn.

“Seryoso po ako mam”. “I know, its just that, may mga lalaki kasing (she hesitated) parang hindi satisfied most of the time. Yung mga tipong hindi alam i-appreciate yung kung anong meron. Contentment ba.” pag-amin ni Lyn.

“Iba-iba lang po talaga tayo ng taste at mindset kung baga.” “Totoo nga po siguro yang ganyang sinabi niyo” pasubali niya.

Few minutes more have past and we haven’t moved a kilometer. Our next stop is about 25 kms away. Aside from the rain, traffic became worse dahil may nasiraang truck up ahead, making the lane un-passable at naging mas masikip lalo yung daan. Good thing, we are talking, as if, matagal na kaming magkakilala sa pagiging open ng usapan namin.

It seems like an hour have passed and we barely made it halfway. “Naku sir Franz stucked na tayo” umpisa niya, after naming magusap about personal things. “Oo nga mam, dumidilim na din. After saying that, medyo lumuwag at bumilis ng konti and daloy ng trapiko, ramdam ko sa katawan ko ang pagkahumaling sa amoy ni Lyn, ewan ko ba. Diko maiwasang magnakaw ng tingin sa katawan at mukha niya everyrime na titingin ako sa right side mirror.

Maganda ang hubog ng katawan ni Lyn, despite her chubby profile, she possesses an ‘hour glass’ figure sa katawan. Sa upo neto sa passenger seat, halatang halata naman ang tabas neto. Lapat na lapat sa uniporme nya. I wonder what made his man go over and look for another lady. I may never know. Different strokes for different folks.

“Mam parang tumitila na ang ulan. By the way, ilang taon na po mga anak niyo?” tanong ko. “11 yung panganay at 6 naman yung bunso. Parehong makulit sa bahay. (sabay tawa)”

Traffic ulit. May 10-15 minutes nalang ang layo ng byahe sana namin. “Saan ka pala sa ****??” Tanong niya kung saan ako nakatira banda, sumagot naman ako. “May naging kaklase ako noon tiga dun siya sa may malapit sa lumang court.” pagsasaad niya. “Malapit lang po ako dun, ako lang magisa actually ang nakatira sa bahay. Pagdating ko after work, self-service lahat.” kwento ko. “Nakakatuwa ka sir Franz” sambulat niya. Sabay ngiti. Ang ganda ng ngiti niya lalo sa mga ngipin niyang pantay pantay.

“Early dinner tayo? Sagot ko sir, since birthday ngayong araw ng lola ko” alok ni Lyn. “Naku mam! abala na po iyan sainyo. Saka nilibre mo na nga ako ng sakay”. Nahihiya kong tugon.

“Ano kaba? eh halos naikwento ko na ang kalahati ng buhay ko sayo, I think since napagod kang nakarinig sa mga drama ng buhay ko eh, chance ko namang mang-treat. May masarap na kainan dito sa kabilang bayan.”

“Seryoso ka mam? ginabi kana. Saka maulan pa.” sabi ko. “Ok lang po sir, nandun naman yung pinsan ko, siya ang kasama ko sa mga bata pag wala si mister ko, natext ko na din na baka gabihin ako”

“Kayo po ang bahala mam.” Nakangiti at nahihiyang sabi ko.

“Di ka naman siguro allergic sa mga seafood o malalansa ‘no sir?”

“Ay hindi po.” Sa isip kong madumi ibang malansa ang nasa kokote ko.hahaha

Tinuro niya ang lugar kung saan, medyo papasok ito sa mula sa main road ay tatahak ka ng 2 barangay para marating. Medyo liblib pero matao ang lugar. Puntahan ng pamilya at magbabarakada yung kainan. Grilled seafood and local food ang common na sine-serve.

We found a place in a corner. We settled in, and ordered. She ordered inihaw na bangus, their specialty at ako naman nag order ng sigang na salmon. We ate heartily and talked over a lot of things. Naging working student pala siya noon at self supporting hanggang makatapos. An hour have passed and we are still chatting. “Sir OK kang mag-beer? maybe San Mig light? 2 bottles siguro?” Biglang alok niya. “Mam baka mapasubo tayo eh mabitin tayo sa dalawa?” pabiro kong sagot. “Pero magda-drive pa po kayo mam after kong bumaba sa amin”

“Sir, ako pa ba?!” mayabang at natatawang sagot neto. “Ok lang po talaga ako dun, remember birthday ng Lola ko, my treat.” I realized that she is fun and easily trusting.

“You know sir Franz, OK ka. I have seen and met a lot of different character in my life, and I think you are somehow trustworthy.” sabi niya. Actually, I am like that, not to brag. Ako yung tipo ng tao na hindi mahilig sa bali-balita or nakikibalita. I can really keep a word and a secret.

“Sir Franz, we can bring our beer in your house. If you are OK with that?” “ahmm mam baka po mabigla kayo sa bahay ko.” sagot ko. Nahihiya kasi akong ipresenta yung bahay na hindi ko pa halos naayos at iniwang makalat. Its a bungalow house, with two bedrooms. Malawak para sa isang typical na bahay at maluwang ang lupang kinatitirikan neto. It was entrusted to me by my Lolo before he passed away.

“Nakakahiya po, makalat at maduming iniwan ko yung bahay kanina.” “Ok lang sakin sir, ako pa ba cowgirl yata to!” sa isip ko ay ibang cowgirl ang pumasok. Sorry. hahaha

“Or baka masyado na akong nag-aask, pasensiya na sir ha? This is just our first meeting. Medyo masanay kana sakin, makulit lang talaga ako” sambit niya. Her tone was full of vibrant and jolly good note.

Then off we went.Beer on hand. As we reached the house, it was already dark. Nagsindi ako ng mga ilaw sa labas as I opened the door and ushered her to go in. The house was somewhat maintained by my Lolo to look rustic and meticulously maintained. She was amazed by its size and look “Ang ganda ng bahay mo sir” “Mana ko lang po ito mam. I was my Lolo’s personal caregiver until his deathbed. My mom and her siblings are separately living naman na at may kanya kanyang bahay na din. So sakin ito napunta. I have two half siblings but they are well-off naman.”

“Ang ganda po neto. Parang 60’s ang design.” pamamangha nitong sinabi.

“Yan po ang gusto ni Lolo ko noon, as if the house was a frozen artifact of his youthful memory daw. At least that’s what her told me.” sabi ko.

Napuna ko ang sadyang pagkamangha nito at para bang feel at home. “Di na ako mahihiyang lumibot sir ah?” “Feel free mam. Ako lang ang parating nandito.” At yun ma nga, lumibot siya dahil maluwag ang bahay. The house alone was 150 square meters ang kinatayuan. “Mam Lyn, I have some fresh oversized plain clothes and towel. Heto po (sabay abot ng towel at damit sakanya)” I noticed her shoulders were wet kaninang tinakbo namin yung ulan papasok ng bahay.

“Salamat sir, soli ko nalang po ng Monday? dont worry wala akong galis. hahaha” “Palabiro ka talaga mam, (smiling) ok lang po.”

“Saan po ang bathroom?” “Next to the masters bedroom po.” sabay turo.

Im not expecting to see her like this. Very casual at radiant ang skin ni Lyn. She seems to have freshen up and the thin cotton tshirt reveals her shapely shoulder and figure. Her bra is very enticing under that shirt, its a satin black lingerie style and due to the shirts size, nakalitaw ang cleavage niya. Literally, napalunok ako ng laway, parang nanlalambot ako. “Salamat talaga sir. Maiba lang ako. I was thinking Saturday bukas, I am planning to forward to you some papers para sa mga advisory class mo. They were my students before and madami sakanila magulo ang record. Most of them are mahirap papasukin at madaming transferee.”

“Ok po mam, para po makita ko isa isa yung mga records nila at malaman anong gagawin, ganito po pala sa public ano?” tanong ko. Hindi ko padin maalis na magnakaw ng mabilis na tingin sa cleavage niya. Maliit ang dibdib ni Lyn, parang pwedeng hawakan ng buo gamit ang palad ko. Hindi din sila bagsak tignan. Hindi laspag.

“Mam, chilled na yung beer. Or next time nalang? Inaalala ko po talaga yung byahe ninyo. Maulan pa.”

“Salamat sir Franz” her face was serious. Nawala yung pagiging kalog niyang kausap. We are now sitting face to face sa mini bar ng lolo ko. He was a big fan of wine. Kaya merong stone prep table/wine bar siyang pinagawa. We are sitting idly. Listening to the rain, lightning and thunder joined the downpour afterwards. “Bakit po?” I asked.

“Today is my Lola’s birthday. Actually ngayong araw ang birthday ko din, biologically. I was registered sa Civil Registry 3 days late according kay nanay. So alam ng lahat and even all my records, Dec. 20 ang birthday ko. Sa Monday. hahaha”

“Seryoso?? Wow mam! This calls for a celebration!” “Sorry wala po akong maialok, bawi ako sa sahod ko” pabiro kong tugon.

“Maybe we are here for a reason. Your house accomodation and time while listening to my gripes was enough. I am thinking This is what I need – relative peace and quiet.”

I am shocked by her statement. This woman managed to endure all the infidelity at the same time pressure from work, and not to mention, physical stress of driving about a hundred kilometers daily while attending your kids needs too. Grabe, nakakabilib din siya. Sana ganito yung ex ko. But that was the past. She chose a rich man over me. I cannot blame her.

Present day. “You have a nice place here. Sarap tumambay dito sir. Chill ka lang magisa. Are you not communicating with your ex?” We are having our first bottle of beer. “Hindi na mam, after we got separated and filed for anullment, sumibat na siya along with everything she has left in this house. Hindi na lumingon ni minsan. Nagsawa na daw sakin.” “Baka kasi di mo pinagluto ng ibang putahe?” biro ni Lyn. Namula agad ang pisngi neto sa kalahating beer.

“Wala mam eh, di na ako epektibo sakanya” “So, after the miscarriage, end na?” Tumango akong sumagot.

“Sorry to hear that sir”

“Mam, wag mo na ako sini-sir or pino-po. I am only 35.”

“Just call me Lyn, I am 35 today” “Deal!”

“Tell me Lyn, how does it feel to know that your husband is seeing someone?” Lakas loob kong tinanong. Dala nadin ng kaunting alak siguro. Marahil dahil pareho kamis exhausted sa byahe at trabaho, maagang dumating yung epekto ng alak.

“Honestly. Nothing. As in parang magkasama nalang kayo sa bahay dahil need niyo mag-stay for the kids and some obligations. Totoo pala yung kapag nawala na yung ‘feeling’ ganun nalang pala siya talaga. I cannot force my emotion or mind to think positively, trust me, sinubukan ko ng ilang beses. To start things over. Wala talaga.”

Her statement got me thinking, and ask her “…no intimacy o anything romantic? just civil and platonic?” tanong ko. Sagot niya with a straight face “not even close to platonic, it is as if we existed simply in the same house living together, paying bills physically present for kids. But no, nothing talaga. We never even had sex in say 7 months. Hahaha. Sorry Franz ha? medyo madaldal na yata ako.” sabay tawa.

“Your story is safe with me. Don’t worry.” I casually assured her. She answered with a sly smile. Ang ganda pala niya pag seryoso at nakangiti. ” Besides, I am your confidante and drinking buddy na ngayon, kaya I am just here to listen, seryoso. Isa pa, bago ako at wala pang kaibigan sa mga colleagues natin sa school.”

“I have been with them for almost 4 years now, and I do not see some sincerity or trustworthiness sa kanila. I am not plastic, what you see is what you get sakin. Professionally OK naman karamihan, but I see in them their inflated egos. Pataasan ng ihi. Iilan lang ang medyo kampante akong kausap at pagtiwalaan dun. Malalaman mo din.” “…we’ll see Lyn” saad ko.

We had finished two bottles. Kwento dito kwento doon. I never noticed that we have been drinking the heavy stuff I have stashed in my cupboard. “Hello Marty, invited ako sa birthday ng isang kasama namin sa work, can you stay for the night? Madaming pagkain sa ref. o kaya order ko nalang kayo online?.. sige ..sige mag-lock kayo ha?” kausap ni Lyn si Marty yung pinsan daw niyang bading.

My head is spinning. First time ko ma-meet and makilala si Lyn pero palagay ang loob ko sakanya. Ganun din daw siya sakin, pag amin nito. “Mukhang tipsy na ako Franz, sorry talaga ha? I think pahinga lang ako then uuwi nalang ng late” “Lyn, I must protest. Medyo nakarami tayong tequila at hindi pa tumitigil itong ulan.” protesta ko.

Mapilit siya at medyo makulit na. “No Franz, I have to go home tonight. Promise, pahinga lang ako then maybe a coffee would make…