“So, welcome, I hope you can make a good contribution to this company,” sabi ng amo.
“Sir, I’ll leave you for a while, I’ll come back after lunch so I can introduce Mr. Lagro to the other key persons in our company,” Paalam ni Arlene na nagtungo sa kabilang cubicle.
Bumalik ang amo niya sa silya at tumawag sa telepono. Pagkatapos makipagusap ay ibinaba at sinabi kay Richard, “So, as you know you will be handling our new assembly line, and I have some news for you; I don’t know if it would be bad or good,” Tumango si Richard and remained silent, hindi kasi niya alam kung anong ibig sabihin ng amo. “Supposedly, we start receiving machines two days from now, but there is problem with supplier and it will be delayed to first week of December. It means you have nothing to do for almost two weeks,”
Hindi alam ni Richard kung matutuwa siya o kakabahan dahil baka mapauwi siya sa bahay dahil dito. “So, since you have nothing to do, I will have a special project for you until end of November. You will be heading the annual inventory check for our group. Is that ok with you?”
Walang magagawa si Richard. Sa totoo lang, hindi pa siya nakakaranas ng ganoong trabaho sa kadahilanang ang gumagawa ng ganun sa dati niyang work ay ang mga taga-warehouse lang at mga Auditor.
“Ok sir, I can do it,” Confident na sagot ni Richard.
“Ok, now we have a meeting, let’s go so you can meet the others,”
Pumunta sila sa katapat na row ng tables. “Call meeting,” Sabi ng amo niya sa kaisa-isang babae sa grupo, mukhang ito yung secretary nila. Isang skinny girl na maputla ang skin, as in parang patay. Ok yung face, parang si Rufa Mae pero pinakitid yung mukha tapos maliit yung boobs tsaka balakang. Nauna silang dalawa nung amo niya sa meeting room nila, and umupo yung amo niya sa head nung table. Pinaupo siya sa kanang silya and hinanda nung amo niya yung notebook.
Isa-isang umupo ang mga ka-grupo ni Richard. Pagkaupo ng lahat ay pumwesto ang secretary sa kaliwa ng amo, katapat ni Richard.
“Good morning. I hope everyone had good rest in weekend. Before we start, I would like to introduce Richard Raggh…” Parang nautal yung amo niya, dahil hindi sanay bigkasin ang kanyang surname.
“Lagro, sir,” Salo ni Richard.
“Yes,” At sinimulan ng amo niyang isa-isang ipakilala ang apat na nasa loob ng meeting room.
Unang ipinakilala ang nasa kanan niya, si Clyde, supervisor ng GPRO Primary Line. Siya ang pinakamatanda sa grupo at matagal na sa kompanya. May asawa na ito at 3 anak.
Sumunod ay si Ger, nasa kabilang dulo ng mesa. Isa rin itong supervisor sa production na hawak ang SRL-1200 line. Ito ang pinakamalaki at pinakamahabang linya, ito rin ang pinakakomplikadong produkto sa grupo nila. It’s essentially the moneymaker of the company, paliwanag ng amo, making up to 40% of volume and 50% of profits. Medyo may ere ng bahagya ang dating ni Ger kahit hindi umiimik. Siya rin ang tumatayong second-in-line sa amo nilang expat kahit mas matanda at mas matagal si Clyde dahil nga sa laki ng hawak niya.
Huling pinakilala si Eric, na nasa kabilang side ng mesa katabi ng secretary. Isang taon pa lang ito sa trabaho at isang taon lang ang tanda kay Richard. Jr. Supervisor pa lang si Eric at hawak niya ang QA ng kanilang grupo. Pagpapakilala ay ito lang ang tumayo at kumamay kay Richard.
Huling pinakilala si Carmi, ang secretary nga. Isang matipid na “Hi sir, welcome” ang bati nito. Matipid ang ngiti nito, pero hindi yung supladang dating, pero yung magkahalong nahihiya at natatakot. Matagal na rin sa company si Carmi at nagsimula ito bilang contractual na assistant hanggang sa na-absorb ng company. Pagkabati kay Richard, hindi na ito muling umangat ng tingin at nakatutok na lang sa notepad kung saan handa nang magtake-down ng minutes.
Naintriga tuloy si Richard, at habang patuloy ang meeting ay ito ang iniisip niya. Parang naintriga siya sa pagkatao ni Carmi. Dahil kaya panay lalaki ang kasama nito kaya hindi gaanong umiimik? Later on, he’ll find out, naisip niya.
Pagkatapos ng meeting ay lumabas na sila sa kuwarto at bumalik sa kanya-kanyang lamesa. Itinuro siya ng amo sa bagong lamesa at computer na para sa kanya. Natuwa sa galak si loko – ang pogi ng computer niya! 17-inch na LCD monitor, 3.8 GHz CPU, 512Mb memory, optical mouse, and may sarili pa siyang scanner and printer…whew! Bigla niyang nadama ulit ang kagandahan ng pagkalipat niya! Habang sinisimulan niyang kalikutin ang PC niya, may tumapik sa likod niya.
“Sir, tour ko raw po kayo sa office natin,” Si Carmi na hanggang ngayon ay hindi pa rin ngumigniti.
Tumayo siya agad sa pagkakaupo sumunod kay Carmi. Nagtungo sila sa Copy room kung saan nandoon lahat ng ibang office equiptment: ang common printer para sa rank & file staff, photocopier, FAX machine, Shredder, at plotter. May isa ring computer set doon for those who need some quick editing. Tinuro ni Carmi ang drawer ng supplies nila. Yumuko ito upang kumuha ng gamit para kay Richard. Dahil payat si Carmi, maluwag ang fit ng blouse sa kanya at madaling nakita ang bra nitong puti, halos sing-kulay ng skin niya. Pero hindi ito pinansin ni Richard, parang medyo naaawa siya or nahihiya rito.